Köroğlu

Rivayet muhtelif. En bilineni Bolu dağlarını mesken tutmuş eşkıya. Paralel devlet kurmuş, Osmanlı’nın vergisini toplamakta. Osmanlı dediğin köyde jandarma, kentte Bolu beyi, payitahtta padişah. Hükmü çoktan kesilmiş ama “Ferman padişahın dağlar bizimdir” deyivermiş inadına.

Hikaye bu ya, Köroğlu vergileri toplamaya 2 metre boylu, 89 okka, kaba bıyıklı, bağırınca dağları titreten, kötü bakışlı adamlarını gönderir, ihtiyacı olan 20 koyun, 93 tavuk, 3 çuval un ve başka ne varsa varlıklılardan toplar, fakire fukaraya dokunmazmış. Kara bıyıklı adamlar, “Köroğlu’nun selamı var” der, tüm nefesler tutulurmuş. Böylesi nam salmış, Bolu’nun civarında.

Bir gün dağın en kayalı yerinde otururlarken Köroğlu, “Durun hele bugün ben gideyim rızkımızı toplamaya Allah ne verdiyse.” deyince itiraz etmiş adamlar hep bir ağızdan.

- “Olmaz ağam. Sana tuzak kurarlar, seni tutarlar. Padişaha teslim ederler.”

- “Bir şey olmaz, köylü, fakiri fukarası ve hatta marabası beni sever, sayar.”

deyip yola koyulmuş tek başına.

Hikaye bu ya Köroğlu sıska, kısa boylu, ince sesli, köse bıyıklı bir eşkıya imiş. Altında eşeği köye varmış. Bunu gören fakiri fukarası etrafını sarınca bağırmış cılız sesiyle;

- “Beeeen Köroğlu’yum. 20 koyun, 93 tavuk, 3 çuval un ve dahi yağ, yoğurt ne varsa getirin!..”

Köylü önce birbirine, sonra Köroğlu'na bakmış. İçlerinden en fakiri atılmış,

- “Köroğlu dediğin 3 metre boyunda, 110 okka, bıyıkları yere değen, konuştu mu dağları titreten bir yiğit. Seni sahtekar.”

deyince değneklerle bir güzel girişmişler namı kendinden büyük Köroğlu’na.

Köroğlu “Ben Köroğlu’yum” dedikçe basmışlar sopayı, “Köroğlu dediğin 4 metre, 120 okka” diye diye.

Kıssadan hisse.