Satranç olimpiyatının kazananı Gülkız Tulay

Hindistan’ın Chennai kentinde düzenlenen 44’üncü Satranç Olimpiyatları salı günü sona erdi. İki yılda bir gerçekleştirilen “genel” ve “kadınlar” olmak üzere iki kategoride yapılan satranç olimpiyatları tüm ülkelerin satranç konusundaki başarılarını ölçmek açısından en önemli turnuva olma niteliğini koruyor. Favorilerden Rusya ve Çin’in bu yıl katılmadığı olimpiyatta ben dahil birçok kimse So, Aronian ve Caruana’dan oluşan ABD takımına kesin şampiyon gözüyle bakıyordu. Ne var ki genel kategoride 20 yaş ortalamasına sahip Özbekistan takımı sürpriz şekilde üstelik namağlup olarak şampiyon olmayı başardı. Ermenistan ikinci olurken, Hindistan’ın gençlerden oluşan B takımı A takımının üstünde üçüncü olarak kürsüye çıktı. ABD ise adeta kağıttan bir kaplan gibiydi, 10’uncu turda bizi yendikten sonra Hindistan A takımı ile berabere kalarak ancak beşinci olabildiler. Olimpiyatın yıldızları ise Hindistan B takımında GM Gukesh (16)  ve Özbekistan takımında GM Abdusattorov (18) idi.

Bana göre olimpiyat, ABD dışında diğer iki takım için de hüsranla sonuçlandı. Norveç takımı üç numaralı seri başı olmasına ve Dünya Şampiyonu Carlsen’in tüm çabalarına rağmen 59’uncu olabildi. Son olarak bekleneni karşılayamayan Türkiye açısından olimpiyata bakmak için önce sonuçları önümüze koyalım.

İlk üç turun skoru gayet normal. Kağıt üstünde bizden güçlü görünen Azerbaycan karşısında galibiyeti nasıl kaçırdığımızı canlı izledim ve açıkçası kahroldum. GM Mustafa Yılmaz, Mamedyarov karşısında, GM Emre Can’da GM Mamedov karşısında beraberlik yapmış, GM Vahap Şanal GM Guseinov karşısında harika bir galibiyet alarak takımı öne geçirmişti. GM Cemil Can Ali Marandi çok iyi oynamasına rağmen zaman sıkışmasında beraberliği elde tutamayınca kaybetti ve takım olarak maalesef beraberlikle yetinmek zorunda kaldık.  Erken turlarda güçlü Azerbaycan karşısında alınan bu beraberlik yine de pek kötü sayılmazdı ama bence bizim için kırılma anıydı bu. Beşinci turda üç GM ile oynayan İran’a kaybetmemiz ve hemen arkasından dört IM ile oynayan Moldova ile berabere kalmamız işlerin iyi gitmediğini gösteriyordu. Ardından Uruguay’ı, Kanada’yı ve Peru’yu yenerek tam kendimize gelmiştik ki kötü performans gösteren ABD takımı bize patladı ve muhtemelen moral kaybeden takımımız Polonya’ya da kaybederek 21’inci başladığı olimpiyatı 28’inci bitirdi.

Yetenek ve potansiyel olarak gerçekten çok kaliteli bir takım olmamıza rağmen başarısızlığımızın sebebi bazı sporcularımızın geçinebilmek için antrenörlük yapmak zorunda olmaları ve ihtiyaçlarının yeterince karşılanmaması olarak karşımıza çıkıyor. Ustalarımız sadece rakiplerine karşı değil içlerinde bulundukları sisteme karşı da mücadele veriyorlar. Ve federasyonun uyguladığı sistem sporcularımızı tırpanlamaya devam ediyor. 

Satranç bilmeyen Satranç Federasyonu Başkanı Gülkız Tulay yaklaşık 20 gündür olimpiyatlar nedeniyle Hindistan’da bulunuyor ve gidiş geliş, konaklama masrafları haricinde günlük 90 avro (1665 lira) harcırah alıyor. Her gün saatlerce kan ter içinde mücadele eden bir “büyük ustamız” ise olimpiyat için yaklaşık toplam 12 bin lira alıyor. Diğer yandan FIDE Asbaşkanı olan Gülkız Tulay, FIDE’nin Kadın Yılı anısına verdiği ödülü, Avrupa’nın en iyi kadın yöneticisi dalında ve TSF Asbaşkanı Nilüfer Çınar Çorlulu da Avrupa’nın kadın antrenör dalında alması, olimpiyat başarısızlığımızı örtbas etmez.  Yandaş basın ve bazı siyasiler de kendisini aday gösterip ödül alan Gülkız Tulay’ı tebrik etti. Tulay 2016 yılında da Uluslararası Lions Kulübünden ödül almış daha sonra bu ödülün sadece Lions’a bin dolar bağış yapanlara verildiği ortaya çıkmıştı.

Kadın deyince aklınıza olimpiyatta yer alan kadın takımımız geldi mi? Olimpiyatın kadın kategorisinde 44’üncü olduk ama ne önemi var, Avrupa’nın en başarılı kadın yöneticisi ve öne çıkan kadın antrenörü bizde, hâlâ bu kadar başarılı bir başkanı çekemeyenlerin başına taş düşsün.