Bitmeyen şiir

Komet (Gürkan Coşkun) | Fotoğraf: Alef Yayınevi
BOŞLUKTA
Ev nedir ki bir kapı, bir pencere, bir oda sen olmayınca. Sensiz boşlukta.
MUTLULUK
Mutlu olabilirdik, aldırış etmeden geçip gidebilseydik bunca acının karşısında. Bakmadan, görmezden gelerek.
ÇOĞALMA
Bir tohum binbir taneli bir başak veriyorsa binlerle tohum binlerle başak demek. O zaman her ele bir tohum, her tohuma binlerle el gerek.
MEDDAH
Meddahın anlattıklarına şaşırma. Olanları abartıyor sanma. Gerçekleri masala çevirip yüreğini soğutuyor senin.
UFUKSUZ
Ne bir ağaç, ne bir gölge. Dümdüz uzayıp giden ufku olmayan bir çölde.
SEVGİYLE
Acıyı sevince, yoksulluğu varlığa, kötülüğü iyiliğe, savaşı barışa dönüştürmek gerek. Tutunca birbirimizin elinden, sarıldıkça birbirimize. Silah yerine salladıkça tırpanı. Sevgiyle…
GÖZÜNÜ DOYUR
Paran yoksa da her şeyin bulunduğu pazar yerine git. Bir dolu meyve, sebzenin içinden binbir renk toplar, binbir renk satın alırsın. Bedavaya. Hiç değilse gözün doyar, karnın yerine.
BİTMEYEN ŞİİR
Kendini sanatçı şair diye yazmıştır Komet. Adı “Bitmeyen Şiir” olan, ölen tanıdık ressam, şair, yazar arkadaşlarının adına sıraladığı bir şiiri vardır son şiir kitabında. O şiire kendi adını kattı. Arkadaşlarıyla birlikte yaşayacak olan adını. Şiir varoldukça, resim yapıldıkça bu dünyada.
Evrensel'i Takip Et