Güvende olmak

Reis’in 2019 yılı Birleşmiş Milletler kürsü konuşmasını tekrar okudum. Aradan geçen 3 yıl içerisinde o konuşmanın gereği, dünyaya belki gücümüz yetmez ama ülkemizde ne kadar gerçekleşmiş? 

Özellikle aşağıdaki paragraf,  altına insan olan herkesin imza atacağı türden.

“Dünyanın bir tarafı yüksek refah seviyesi ve lüks içinde hayatını sürdürürken, diğer tarafta açlığın, sefaletin, cehaletin kol gezmesi kabul edilemez. Dünyanın şanslı bir azınlığı dijital teknolojiyi, robotları, yapay zekayı, obeziteyi tartışırken, iki milyarı aşkın insanın yoksulluk, bir milyara yakın insanın açlık sınırının altında yaşıyor olması çok acıdır. Şayet her birimiz güvende değilsek, hiçbirimizin güvende olmayacağı gerçeğine sırtımızı dönemeyiz.”

Reis ne yapsın. Dünya halkları baskı ile silah zoru ile adına “kapitalizm” denen vahşi bir sömürü düzeninde yaşamaya zorlanmış. Örgütlenmeleri, başkaldırmaları askeri, sivil diktatörlüklerle engellenmiş. Paraya sahip olan bilimi, teknolojiyi kendi çıkarlarına uygun şekillendirmiş. Üstelik bunu aslında orada olmaması gereken insanları ucuza kiralayıp yanına yandaş olarak aldığı “Bekçi Murtazalar” ile yapmış.

Reis dünyaya ne yapsın?

Ama ülkemizin tek söz sahibi olarak en azından bu konuşmasının bir kısmını Türkiye’de gerçekleştiremez miydi? İngiliz yardım kuruluşu OXFAM açıkladı. Türkiye’nin gelirinin yüzde 41’i nüfusun yüzde 1’inin eline geçmiş. Yüzde bir dediğimiz 800 bin kişi. Ülkenin kaynaklarının neredeyse yarısını cebe indirmiş. Dünya gençleri sırt çantası ile dünyayı dolaşırken, banka mevduat sahipleri devlet kasasından 40-50 milyar lirayı cebe indirirken bizim gençler eve gidecek otobüs parasına muhtaç duruma düşürülmüş, verilecek 0.5 (yarım) milyar lira ile avutuluyor. Ülkenin yüzde 1’i Reis’in dediği gibi refah ve lüks içerisinde hayatını sürdürürken, obeziteyi tartışırken, kalan yüzde 99’un büyük kısmının, yine Reis’in dediği gibi, yoksulluk ve açlık sınırının altında yaşıyor olması çok acı.

Ama asıl önemli olan Reis’in tespiti.   

“Şayet her birimiz güvende değilsek, hiçbirimizin güvende olmayacağı gerçeğine sırtımızı dönemeyiz.”