Seninle yaşamak

BİRBİRİMİZE

Kara bulutları çıkaralım aradan, mavilensin gökyüzü. Kara toprağı eşeleyelim, yeşillensin yeryüzü. Denizler, yüzsün bir kıtadan ötekine. Birbirine bağlansın. Birbirimizle.

YALNIZLIK

Yalnız soluk almaktan korkuyorum. Tek başına kalmaktan. Soluklarımız birbirimizi ısıtmadığında.

ODADA

Kuş, ağaca konduğunda ben ona bakıyordum. Kuş uçtu, ben odaya döndüm. Ne ağaç, ne de kuş kaldı odanın ortasında.

YENİ YOL

Yol boyu ne bir ağaç, ne bir kuş; dümdüz, kapkara bir asfalt. İki sıra betondan duvar. Ortasında kıvıl kıvıl insanlarla hızla gidip gelen taşıtlar. Gökyüzünden uzakta. Altta…

GENCELEN GÜN

Kıştan kalan karanlık, baharın yeşil dalları, renk renk çiçekleriyle aydınlanacaktır. Sarı saçları dört bir yana savrulan genç bir güneşin aydınlığıyla gencelen günde.

ÇIKMAZDA

Evde ne kadar yalnızsan sokakta da o kadar yalnızsın. Yanından yörenden hızla akıp giden insanlarla. Sokakları birbirine bağlayan ana yollar yerine çıkmaz bir sokakta çakılıp kaldığından.

KENTTE YAŞAM

Sabahları herkesin koşturduğu bir yer var. Geniş caddeler, bulvarlar, iskeleler, geçitler, kalabalık çarşılar, alışveriş merkezleri, bankalar, fabrikalar, işlikler, şirketler, daireler, havaalanları; sonra sinemalar, tiyatrolar, camiler, kiliseler, havralar, cemevleri. Dolu dolu otobüsler, tramvaylar, metrolar, vapurlar, minibüsler, taksi ve özel otomobillerle su gibi akan. Akşamları gökyüzüne açılan ulu gökdelenlerle dar sokaklara sıkışmış evlere varılan.

SENİNLE YAŞAMAK

Seninle toprak, su ve hava. Seninle sokaklar, meydanlar. Düğünler, bayramlar. El ele kol kola, omuz omuza. Gün ağarırken seninle. Seninle yaşamak. Ey özgürlük seninle!