Yeniden

DAMLA

Boşa damlarsa mürekkep kağıdı kirletir. Kalemin ucundan damlarsa resmini çizer herkesin/her şeyin.

DUMAN DUMAN

Yakılan ateşler söndürüldükçe bir bir, dumanlar sarıyor her yeri. Görmesinler diye göğü, ağaçları, denizi. Boğsun diye evlerinden çıkan herkesi.

KARINCA

Çocuklar karıncalara benzer. Küçüktürler ama yaptıkları/yapacakları işler büyüktür.

YENİDEN

Yeni yılı neşe içinde kutlamanın ertesi, kış çalar kapını. Yenilenir mi eskiye ayakkabın, palton? Isınabilir misin kar altında güneşsiz? Doğmazsa yeniden.

PAYINA DÜŞEN

Buldozer gürültülerinin toprağı sarstığı anda. Akşam karası göğün altında. Tek başına. Açtınsa ellerini havaya. Yalnız yağmur düşecektir payına.

SONUÇTA

Dağ boyu, ırmak boyu sürüklensen de düze inilir sonuçta. Güneşli bir günün ortasından yıldızların ışıdığı geceye. Ovaya serilmiş buğday tarlaları arasından.

VARIŞ

Eninde sonunda bir yere varılır. Yürüdükçe vardığın yer, varmak istediğin yerse eğer.

AYRIŞTIRMA

Yüzümle yüzün, gövdenle gövdem arasından geçiyor zaman. Bir ırmağın akışıyla dağın altından. Bölerek dağı ortasından. Diri diri gömerek birini, boğarak ötekini.

GÖRÜNTÜ

Yağmurda titreyen birileri varken sokaklarda. Yıkılan/yıktırılan mahallelerin yıkıntıları arasında. Ne sokaklar, ne yağmur kalabalığı gösteremez şemsiyeleri altında.