Tank çavuş

Odaya hışımla daldı.

-Rahat

-Haz’rol

-Tekbiiiir

-Pardon, tekmiillll. Uzun olsun.

-Birinci alay, birinci tabur, ikinci bölük, üçüncü takım, …Tank çavuş…

Dikkaaatttt, uygun adııım… Marş. Sol, sağ, sol, sağ, sol… sol… sol…

Ay akşamdan ışıktııırrrr.

Yaaaaylalar, yaylalar…

Dikkaaaat, komutanlar sağda. Hem de en rütbelileri. Kaz adıımmmm.

-Hani neredeeee?

-Sağda…

-Ne yapıyorlar? Emekli olup Fenerbahçe Orduevinde keyif yapmayı mı planlıyorlar?

-Hayır.

-Bodrum’da villa yaptırıp rahmetli paşalarının oralarda balığa çıkmak mı istiyorlar, netekim?

-O da değil.

-Ne peki?

-Emekli paşa maaşı 25, bilemedin 30 bin lira. İkramiye 6-7 yüz. Perişanlık. Selefin emekli maaşı artı bakan maaşı, yolluk, makam aracı, bol yurt dışı gezisi, harcırah.

-Bedeli?

-Hiç kimseye “Emredersiniz” deme durumunda olmayan en yüksek asker rütbesinden, tekrar “Emredersiniz” rütbesine inme.

-Biz neler gördük. Bir zamanlar uzun boylu “Tak, şak” paşa vardı.

-Şimdi?

-Şimdi “Şak, şak” paşalar türedi. 

-Rahaaatt, haz’rol.

-Terhis olmuş tank çavuş, Çanakkale sahilinden Kilitbahir’i seyrederken, emekli “en general” görüş ve emirlerinize hazırdır komutanım.

Dedi ve çıktı gitti. Durumu iyi değildi. Hemen 112’yi aradım.