İki başkan, iki kulüp, tek (?) kader

Geçen hafta bu satırlarda Çaycumaspor’un başına gelenleri özetlemiş; imza yetkisi mahkeme tarafından elinden alınan Kulüp Başkanı Enes Eser’in futbolcu lisanslarını teslim etmediği için kulübün altyapı ile sahaya çıkarak 5-0 mağlup ayrıldığından bahsetmiştim.

Bu hafta da işler çok farklı seyretmedi. Enes Eser, lisansları hâlâ teslim etmediği gibi noter kanalıyla kulübün antrenörlerinin sözleşmelerini feshetmeye kalktı. Planı, kulübün başında herhangi bir antrenör olmaması sayesinde maça çıkamamasıydı ancak imza yetkileri alınmış bir yönetici olarak, 18 Ocak’ta kayyum atanana kadar lisans işlemleri dondurulmuş bir kulübün antrenörlerinin sözleşmesini feshedemeyeceğini biraz olsun akıl edebilmesi gerekirdi.

Nihayetinde Çaycumaspor hafta sonundaki Çiğdemlispor maçına da altyapı ile çıktı. Çaycumaspor’un 4-0 mağlup götürdükleri maçta 60. dakikada sakatlıklar nedeniyle sahada altı kişi kalması nedeniyle maç tatil edildi.

Enes Eser’in Çaycuma’da ‘başaramadığı’nı İzmir’de bir kulüp başkanı başardı.

Hem de hemen hemen benzer bir hikaye ile…

Tıpkı Enes Eser gibi 2022 yılında Menderes Belediye Eğitim Spor Kulübü başkanlığına seçilen Mahsun Kuruçay, Çaycuma’daki gibi şampiyonluk sözleri verip ciddi maddi sponsorlar vadetmişti.

Sportif anlamda da Çaycumaspor’dan daha da başarılı bir tablo çizerek İzmir Süper Amatör Lig 4. grupta playoff mücadelesi içine giren Menderes Belediye Eğitim Spor Kulübü, olağanüstü genel kurula gitti. (Benzer kurul aşaması, Çaycumaspor için de geçerli bir süreçti ama kulübe kayyum atanması için mahkeme kararı çıkarıldı ve imza yetkileri durduruldu.)

Menderes Belediye Eğitim Spor Kulübünde ise imza yetkisi durdurulmamıştı. Geçen hafta sonu yapılan olağanüstü genel kurulda Kulüp Başkanı Mahsun Kuruçay; 2008 yılından bu yana belediye bünyesinde faaliyetlerini sürdüren futbol kulübünü yönetim kurulu olarak lağvettiklerini açıkladı. Bu kararlarının gerekçesi olarak da Menderes Belediye Başkan Vekili Erkan Özkan’ın bağnaz tavırlarını gösterdi.

Yani 1400 sporcuya sahip bir spor kulübü, üç ay önce seçilen bir başkanın iki dudağının arasından çıkan kararla kapatılabildi.

Neyse ki, her hikayenin sonu aynı bitmiyor.

Yoksa Çaycumaspor’un hali dumandı!