Sonuçta

YÜRÜYÜŞ

Gecenin karanlığında durup sabahın olmasını bekliyorsan gelen sabah açık mı olur, kapalı mı? Güneşli midir, yağmurlu mudur bilemezsin. Karanlığı yarıp güneşin açtıracağı sabaha yürümedikten sonra…

YAZ GELİYOR

Gül, oyna. Koş koşabildiğinde. Gezinirken kumsalda ufkun açılsın. Güneş ısıtsın tenini, rüzgar silsin terini. Ağaçların gölgesinde. Yaz geldiğinde.

ŞİİR BAYRAMI

Dirençtir şiir. Umuttur. Gelecektir. Enkazın altından kalkar. Taşı kaldırır. Toprağı eler. Enkazdan kurtarır. Kışın darlığından acıyı sevince çevirir. Yaz bahçesine döndürür. Güller açar, kuşlar öter. Dayanıştıkça el birliğiyle. Bayramı olur yaşamın.

GÜN BUGÜNDÜR

Yaşamın tomurcuklandığı günler bugünler. Nevroz’un çiçeklendiği günler. Yeni bir yaşama yelken açarak özgürleşeceğimiz günler. Geleceğimizi karartan karanlığın dağılarak aydınlığın parlayacağı gün bugündür.

GECE KARANLIĞI

Geceye kanma. Nice ışıklandırılsa da. Kimilerini aydınlatır. Karanlıkta bırakır kimilerini. Geceye aldanma. Karanlıktır. Nice aydınlatılsa da.

YAZ GELİNCE

Çiçekler fışkıracak her taşın altından. Enkazın altında yatanlardan. Kan kırmızı gelinciklerle tarlalarda. Kuşlar uçacak üstlerinden. Maviliklere. Bu yaz. Geldiğinde.

SONUÇTA

Bu moloz yığınları. Bu toz toprak. Üstümüze yığılan. Karanlık bir kıştan. Kışı süpüren rüzgar, süpürür onları da. Önümüze açılan uçurumları doldurarak.

DIŞARIDA

Sokağa çık soluklan. Kedilerle dolaş. Köpekler koşsun önünden, arkandan. Caddeler boyu kalabalığa karış. Denize in, martıları izle. Rıhtımdaki gemilerle. Döndüğünde ağaçlar çiçek açsın, kuşlar konsun pencerene.

ENKAZSIZ

Pencereni açtığında ağaçları göreceksin. Çiçek açıp yapraklanan. Uçan kuşları. Koşan bulutları. Havada. Enkaz kalktığında. Taş, toprak, toz bulutları yerine.