Propaganda ve örgütlenme

Emek Partisi seçim günü yaklaştıkça sosyal medyayı daha fazla kullanmaya başladı. Milletvekili adaylarının, il ve ilçe örgütlerinin, gençlerin seçim çalışmalarını oradan görüyoruz. Elbette gazetemiz de her zaman bu çalışmaları okurlarına aktarıyor ama sosyal medya paylaşımlarının ayrı bir özelliği var.

Seçim bürosu açılışları, aday tanıtım toplantıları, ev toplantıları, stant açma, bildiri ve seçim beyannamesi dağıtma, gazete dağıtma, iş yerlerinde ve okullarda yüz yüze konuşmalar, pazar yerlerinde pahalılığın nedenlerini halkla konuşma vb. Bunlar çok güzel propaganda araçları. Buralarda emekçiler sana soru sorabiliyor. İtirazlarını söyleyebiliyor. Seni kanlı, canlı görüyor ve tanıyor. Senin samimiyetini sınıyor.

Seçim dönemi belki bir yılda yapılabilecek propaganda çalışması imkanı söz konusu.  Emekçilerin partisi ile burjuva partileri arasında propaganda faaliyetinde de elbette farklılık var. Onlar Meclise kapağı atmak için, daha fazla milletvekili almak için çalışıyorlar. İşçilerin partisi ise işçi sınıfının kurtuluşunun yollarını anlatmak için, halk iktidarına nasıl ulaşılabileceğini emekçilere anlatmak için çalışıyor. Burjuva partilerinde seçilebilecek olanlar çalışıyor daha çok, emekçilerin partisinde son sıradaki ile ilk sıradaki aynı şevkle çalışıyor. Aday olmayanlar da keza öyle.

Son yirmi senede AKP’nin başarılarından söz edilir hep ama işçilerin, emekçilerin, ezilenlerin seçim çalışmaları, seçim başarıları, istikrarlı olarak oylarının artması, çeşitli parti ve örgütlerde daha fazla örgütlenmeleri; örneğin bu seçimde Emek ve Özgürlük İttifakının Mecliste kilit grup olacak olması fazla konuşulmuyor.

Emek ve demokrasi güçlerinin mücadelesi gericiliği öylesine ürküttü ki tek adam yönetimine geçtiler. Fakat o da çözüm olmadı.

Seçim dönemi boyunca propaganda çalışmamız aynı zamanda bir örgütlenme çalışmasıdır. Gerçekleri anlattığımız emekçileri, kadınları, gençleri kendi örgütlerimde örgütlemeye çalışmamız lazım. Partide, sendikada, kadın örgütünde, gençlik örgütünde. Seçim günü bize oy veren seçmenlerin belki tamamı olmasa da önemli bir bölümü seçimden sonra bu örgütlerde örgütlü olmalıdır.

Seçilen ya da seçilemeyen adaylar, propagandacılar seçim çalışmaları zamanında görüştükleri ile seçimlerden sonra da görüşmeye devam etmelidir.

Zaten halkın temsilcisi olarak Meclise gittiğini söyleyenler, bir daha oy aldıkları insanlarla selamı, sabahı keserse onların temsilcisi olma sıfatını da yitirirler. Halkın temsilcilerini seçmesi ve gerektiğinde geri çağırması müessesesi sürekli bir ilişkiyi, halkın taleplerini Meclise taşıma ve onların çıkarlarını Mecliste savunmayı gerektirir.

Emekçilerin örgütleri demişken; sendikalar hakkında da birkaç şey söylemek gerekli. Sendikaların çoğu kendilerini partiler üstü gösterme gayretinde. Buna gerekçe olarak da üyelerimiz bütün partilerden, hangi partiyi destekleyeceğiz diyorlar. Bu elbette doğru değil. Böyle bir gerekçe burjuva partilerinin, işçi ve emekçi düşmanı partilerin desteklenmesi anlamına geliyor. Açıktan işçi ve emekçi partilerini desteklemeye, onlar için oy istemeye cesareti olmayan sendikalar dahi, seçim döneminde işçi ve emekçilerin haklarını yüksek sesle seslendirebilirler ve bu talepleri savunan partilere oy isteyebilirler, emekçileri yoksullaştıran, açlığa mahkum eden iktidarı teşhir edebilirler.

Bakın Emek Partili sendikacılar, Emek ve Özgürlük İttifakındaki sendikacılar görevlerinin gereğini yerine getiriyor. İşçi sınıfını ve emekçileri ittifaklarına, kendi adaylarına oy vermeye çağırıyor.

Emeğin hakları ve özgürlükler için, propaganda ve örgütlenme çalışmalarına katılanlara, gece, gündüz çalışanlara selam olsun.