Genleşme

BEDEL

Bir öykücünün yapacağı, yaşananları yazmak zorunda olmalıdır elbet. Yaşananları yazmak demek yaşamı yönlendirenlerin yaşattıklarını da görmek demektir. Ödenen/ödetilen bedelleriyle…

ACISIZ

Bir kuş uçsa, bir dal sarksa, bir çiçek açsa bahar gelecektir. Yağmurun, fırtınanın, karın yıkımının ardından. Meyvaya duracaktır ağaçlar. Acıyı bal eyleyecek meyvalara.

GÜNEŞİN DOĞUŞU

Gün doğdu, doğacak. Kızıllanacak karanlık. Sonrası bir top aydınlık. Börtü böcek kımıldayacak toprakta. Rüzgarlanırken ağacın yaprakları. Koştururken insanlar. Genişleyen gökyüzünün altında.

DÖNÜŞÜM

Gece düşlerimde bırakıyorum yoksunlukları. Sabahı karşıladığımda. Bir gül açsın, bir karanfil sevgilinin kulağında. Eteklerini savurduğunda gökyüzü. Sabah serinliği yayıldığında.

YÜKSELEN SABAH

Her sabah yeni bir güne başlar. Evler uyanır uykusundan. Antenler gerilir. Yol alır taşıtlar yolcularla bir dolu sokaklarda. Bir aşağı, bir yukarı. Aydınlığa açılan çiçekler gibi gökyüzüne ağan sabahta.

NASIL YAZMALI

Nasıl yazmalı? Eksilen onca ağacın yerine dikili beton duvarları. Enkaz altından ölüsü çıkarılamayanları. Bir korku filmi gibi karanlık geceleri. Gölgelerin sardığı sokakları. Çekilen bunca acıları umuda dönüştürmeden.

GENLEŞME

Balkonlarda kurumaya yüz tutmuş çiçeklerin açtığı gün bugün. Güneşlenen insanlarla. Kırda. Deniz kıyısı kumsalda. Soluklanan. Gökyüzü gibi genişleyen dünyada.

DENGE UZMANI

Soluğunu tutar önce ipteki cambaz. Denge sopası titredikçe rüzgara karşı. Bir sağa, bir sola sallanırken boşlukta. Havayı koklar cambaz. Derin bir soluk alır. Ayakları ipi kavrar. Gözleri ön direkte. Dimdik. Yürür ipte.

GÜNEŞ AÇSA DA

Güneş açtığında, gökyüzü karanlığından arındığında yıkıntılar içindeki kimsesizlikleri gördüm. Yazın kovamadığı kışı.