Anadolu’nun derinlikleri

Sandığa oyumuzu attık. Oy verme süresi bittiğinde sandıklar açıldı. Her sandığın başındaki partilerin temsilcileri gözetiminde oylar sayıldı. Sonuçlar listelere işaretlendi. Sayılar tutanaklara yazıldı, incelendi, imzalandı. Sonra torbalara konulup merkezlere gönderildi. Bir memur bu sayıları bilgisayara geçirdi. Bilgisayar programları bu sayıları topladı ve bir sonuç çıktı. Bu arada ıslak imzalı tutanaklardaki sayılar YSK memuruyla beraber partili görevliler tarafından da yapıldı(?). Sonuçlar karşılaştırıldı. Karşılaştırılmasaydı, bu seçim de, son yirmi yılda özellikle cemaatin de bilgisayar uzmanlığıyla, seçimlerin malum sonuçlarla sonuçlandığı şekilde sonuçlanmıştı. Bu seçimde, bu işi tam beceremedikleri belli. Becerebilselerdi ilk turu AKP çoktan kazanmış olurdu. Ufak bir balkon denemesi oldu ama tek adam rejimine son vermek isteyen demokratik güçler buna izin vermedi.

Bu arada bazı sandıklarda özellikle demokrasi güçleri için verilmiş oyların iktidar ortakları tarafına yazıldığı belli. Sandık oyunlarının neler olduğu, olabileceğini Selahattin Demirtaş tek tek, adım adım yazmış. Seçimi İstanbul, Ankara, İzmir’den, Çankaya’dan, Kadıköy’den ibaret sayanların, önümüzdeki iki adaylı seçimin sonucunun Anadolu’nun derinliklerinde, güneydoğusunda, Karadeniz’inde, doğusunda, deprem bölgesinde, Bismil’de belirleneceğinin bilinci ile çalışmaları gerekiyor. Mutki’nin İkizler köyü, Sason’un Balbaşı köyü, Bingöl’ün Solhan’ı, Pervari’nin Çavuşlu köyü, Karadeniz’in köyleri,  İstanbul’un Bakırköy’ünden daha önemli. Seçimin sonucunu gözlerden uzak bu köylerdeki sandıklar, bu sandıklara atılan oylara ne kadar sahip çıkıldığı belirleyecek.

Ama ikinci turda sonuç ne olursa olsun, 14 Mayıs seçiminin en önemli sonucu, adında emek, işçi, sosyalizm, halk, sol, komünizm olan partiler 6 milyondan fazla oy aldılar. Bu sayı bilinçlidir, bu sayı güçlüdür, bu sayı önemlidir ve büyüyecektir.