Bu şampiyonluklar kimin için?

Takım, playoff finalinde 3-0 kazanarak bir üst lige yükseliyor…

Mavi gömlekli bir adam, şampiyonluk kupasını gururla kaldırıyor. Belli ki emeği büyük. Zorlu bir yolculuğun sonunda, o muhteşem sona ulaşmış… Derken bir el giriyor kadraja, önce kupayı çekiştiriyor, ardından mavi gömlekli adamı kadrajdan çıkarttırıp kupaya tam manasıyla hakim oluyor. Yanında eski bir bakanla, gülümseyerek poz verirken mavi gömlekli adamın tekrar kupanın menziline girme çabasına hem korumaları hem de kendisi engel oluyor. Kupa, beyaz gömlekli adamın hakkı belli ki.

Peki futbolcular, teknik heyet, kulübün diğer emekçileri…

Onlar fonda, tatlı bir sada…

Kulüp, Şanlıurfaspor. Bucaspor 1928’in 3-0 gibi net bir skorla mağlup edilip şampiyonluğun ilan edildiği playoff finali sonrası yaşananlar bunlar.

Mavi gömlekli, ilk kupa beyi Emin Yetim. İyi Parti Şanlıurfa Milletvekili. Aynı zamanda, kulüp liderken başkanlıktan istifa edip milletvekilliğine adaylığını koyan isim.

Ondan kupayı söküp alan ise Şanlıurfa Valisi Salih Ayhan.

Yanında da, Eski Adalet Bakanı şimdiki Urfa milletvekili Bekir Bozdağ.

Belli ki kupanın valinin hakkı olduğunu düşünüyor olacak, hiç karışmıyor bu itiş kakışa.

Nereden, nereye…

Makam odasında futbolculara imza töreni düzenleyen Kürşat Tüzmen gibi bakanlardan; kulübün eski başkanını elinin tersiyle ittirip kupayı kendi zimmetinde tutabilen valilere kadar ulaştık.

Yakında, “filanca” sendikanın en ücra ilçemizdeki başkanı bile bu gururu yaşayabilir.

Ne de olsa futbolcular, kulüp yönetimleri, teknik heyetler fasa fiso.

Bu şampiyonluklar PR için, reklam için.

Kimin ihtiyacı varsa, o çekip alsın kupasını.

Giderken de kulübün müzesine koysun.

Kulüp hâlâ kapatılmadıysa tabii…