İşçi sınıfıyla, halkla birleşen bir muhalefet...

Gazetemizin bugünkü manşetinde, Türkiye’de sanayinin dinamosu olan metal sektöründe sömürü oranının yüzde 300 arttığına dikkat çekiliyor. MESS kapsamındaki fabrikalarda kıdemi 10 yıla kadar olan pek çok işçinin saat ücretinin asgari ücretin yüzde 8 fazlası olması karşısında, 2023 yılının şu ana kadar açıklanan ikinci çeyrek bilançolarında metal sektörünün en büyük firmalarında ciddi kârlara ulaşılmış olduğunu hatırlatalım. Haberimizde bundan 13 yıl önce bir işçinin ortalama ücretinin asgari ücretin yüzde 91 üzerinde olduğuna dikkat çekilerek, eğer makas korunsaydı şu anki ücretinin yüzde 62.8 daha fazla olacağı vurgulanıyor. Haberimizden aktarmaya devam edelim: 14 büyük şirketin sömürü oranı 15 yılda yüzde 500’den yüzde 800’e çıktı.

Bu manzara karşısında MESS sözleşmesi sürecinde, sözleşme öncesi yüzde 40 ek zam, TİS’te ise en az yüzde 100 zam ve asgari ücretteki her artış oranının ücretlerine yansıtılmasını talep ediyorlar.

Evrensel’in bugün ikinci manşetinde yer verdiğimiz Muğla Milas’a bağlı İkizköy’de bulunan Akbelen Ormanı’nda Limak ve IC Holdingin ağaçları katletmesine karşı köylülerin, bölge halkının ve desteğe gelen yurttaşların direnişi ikinci haftasını geride bıraktı. Bu yazı yazılırken, dün düzenlenen “Akbelen Büyük Buluşması”na desteğe gelmek isteyen köylüler ve yurttaşlar yolda sık sık GBT uygulamasıyla karşılaşıyorlardı.

Bu iki haber bile Türkiye’de muhalefeti yürümesi gereken siyasal hat açısından çok şey söylüyor. İç muhasebe açısından liderlik dahil birçok bakımdan büyük oranda içine gömülmüş görünen restorasyon muhalefetinin temsilcisi CHP, toparlanma tartışmalarını da büyük oranda yerel seçimlere bakarak kurduğu dikkati çekiyor. Yani önceki seçimde kaybetmenin temel nedenlerinden biri olan siyaseti sandığa indirgeme tutumu o cephede devam ediyor. CHP’nin yerel seçimlere kadar yine sokağa mesafeli duracağını, yani ‘provokasyona’ gelmeyeceğini gösteriyor şu ana kadarki eğilimi.

Burada asıl önemli olan, siyaseti sandıkla sınırlamayan kesimlerin bu sürece müdahale düzeyi açısından hal ve ahvalleridir. Halka, işçi sınıfına güven verebilecek bir siyaset ancak, halkın, sınıfın talepleriyle ve doğrudan onunla birlikte kurulabilir. Ağaçlar kesilmiş olsa da, Akbelen’deki ortaya konulan direnişin, iktidarın yandaş sermaye gruplarını püskürtmesi mümkündür. Bu başarılabilir. Uzun yıllardır çevre mücadelelerini yakından takip eden arkadaşımız Özer Akdemir’in dünkü köşesinde yer verdiği gibi, geçmişte başarı ile sonuçlanan çevre mücadeleleri var. Pes etmemek ve direnişe istikrar kazandırmak bu noktada hayati bir önem taşıyor.

İşçi ve emekçilerin taleplerine tercüman olan ve onlarla birleşen bir muhalefet güç kazanmadıkça, son seçim sürecinde de görüldüğü gibi sağcı bir iktidar ittifakı ile baş edebilmek adına, onun sahasında top çevirmeye çalışmaya, sağcılıkla onunla yarışmaya kadar kayılabiliyor. Ana oy kitlesi olarak restorasyon muhalefetinin bu tutumu, dönüp siyaseti sandıkla sınırlı görmeyi eleştirenleri bile baskılayan bir hal alabiliyor.

Bu gerçeği de görerek, şimdiden yerel seçimlere dönük matematik hesaplarına girme, tüm siyaseti de oraya hapsetme üzerine kurulu yaklaşımlara mesafeli durarak siyaseti doğrudan halkın, işçi ve emekçilerin içinde, onlarla birlikte kurmak kritik önemde. Bunu yapamayan yerel seçimlerde de canlı bir muhalefet unsuru olarak halkın karşısına çıkamaz.

150 bin işçinin gerçeği: Metalde sömürü 15 yılda yüzde 500’den yüzde 800’e çıktı

Büyük Akbelen buluşması köylülere moral oldu: Akbelen bugün yeniden doğdu

Özer Akdemir

‘Kestirdiğin ağacın gölgesinden çık!’