Emekli vekiller cenneti Türkiye

Maaşlarımız her geçen gün eriyor, hayat pahalılığı belimizi büküyor. Mevcut maaşlarla bu ülkede hayatımızı sürdürebilmemiz ne mümkün. Ama elbette beterin beteri de var. Mesela emeklilerin durumu diyeceğim ancak ölüm aylığı alanların durumu ondan da beter. Bu ülkede 7 bin 500 TL emekli maaşı alarak geçinmeye çalışan var. En düşük ölüm aylığı da 2 bin TL! Başka kentleri bilemiyorum ama İzmir’de oturulacak nitelikte bir evin kirasının 18-20 bin TL’yi bulduğu düşünülürse, evsizliğin, açlık ve sefaletin ülkede nasıl bir boyut kazanacağı tahmin edilebilir. Sadece evin kirasını ödeyebilmek için bir eve üç emekli maaşı ya da beş-on ölüm aylığı girmesi gerekiyor! Bu ülkede on iki milyonu aşkın emekli var ve bunların yaklaşık on milyonu asgari ücretin altında emekli maaşı alıyor. Hoş, asgari ücretin bu hayat pahalılığı karşısında bir hükmü de yok, o da ayrı mesele. Ölüm aylığı alanların sayısı da yaklaşık dört milyon. Onlarsa asgari ücretin çok altında aylık alıyor. 

Milyonlar açısından durum bu iken, siyasi elitlerimizin emekli aylıklarında durum ne dersiniz? İstisnaları hariç olmak kaydıyla, aktif vekilken bile elini kaldırıp indirmekten başka bir şey yapmayan vekiller, emekli olunca da vergilerimizle refah içinde yaşamaya ve ayrıcalıklarını korumaya devam ediyor. Onların hali hazırdaki emekli maaşı bile halen çalışmakta olanların kat be kat üzerinde. Şu an bir milletvekili emeklisi 65 bin TL emekli aylığı alıyor. Bu maaşa hak kazanabilmesi için sadece iki yıl vekillik yapması yeterli. Üstelik de emekliliğe hak kazanan vekiller halen aktif görevdeyse hem vekil maaşı alıyor hem de emekli aylıkları bağlanıyor. Bu da toplamda aylık 150 bin TL bir gelire tekabül ediyor. Maaşları üç ayda bir yattığı için de her üç ayda bir hesaplarına harcırahlar hariç 450 bin TL giriyor! Türkiye’de neden herkesin “büyüyünce” vekil olmak istediğini sanırım bu durum kısmen de olsa açıklar. Pasaport, VIP, sağlık hizmetleri, trafikte cezasızlık gibi diğer ayrıcalıkları eklediğimizde, vekilliğin neden temsil görevi olarak değil de ayrıcalık makamı olarak görüldüğünü sanırım daha iyi anlarız.

14 Temmuz 2023 tarihinde TBMM Genel Kurulunda bir torba yasa kabul edildi. Yasanın iki satırlık 16. maddesiyle 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 43. maddesinde bir değişiklik yapıldı. Buna göre, gösterge rakamları yükseltilerek milletvekili emeklilerinin de diğer memurlar gibi yüzde yirmi beş zam alması sağlandı. Bu da yaklaşık 13 bin TL zam almaları anlamına geliyor. Bu rakam, yani sadece zam bir asgari ücretten daha fazla. Emekli vekillerin sadece aldıkları zam bile bu ülkedeki emeklilerin yüzde 90’ının emekli aylıklarından daha fazla! Particilikten emekli olan vekillere vergilerimizle ödediğimiz rakam bu. Bugün birin dördünden emekli kıdemli bir profesörün emekli maaşı 30 bin TL. Bu profesör sadece iki yıl vekillik yaparsa alacağı emekli maaşı 65 bin TL! Temsili demokrasinin yarattığı particiler ayrıcalıklı sınıfından söz ediyoruz. Kendi sınıfsal çıkarları söz konusu olduğunda birlikte hareket eden ve politik farklılıkları teferruat olan siyaset sınıfından!

Biliyorsunuz şu aralar CHP’de değişim tüzük değişikliği ile sağlanmaya çalışılıyor. Kimsenin okumadığı, okusa da işine gelmediği sürece hatırlamadığı ve uymadığı tüzüğü değiştirmek yerine, temsilciyi temsil edilenden uzaklaştıran, farklı dünyaların insanı yapan bu ayrıcalıklı sistemi değiştirmeye çalışsalar/çalışsak belki hep birlikte kazanırız. Belki o zaman vekil halkın halinden anlamaya başlar. Ne dersiniz?