Ne biçim iş bu

AÇIKLIK

Pencerem açık. Geceye de, gündüze de. Belki bir ay doğar. Güneş doğacaktır her zaman. Sıyırarak karanlığı. Sıyrılarak karanlıktan.

GELİRSEN

Gece bitecek. Gün gelecek. Sen gelirsen. Yağmur diner. Güneş açar. Kuşlar öter.

SON

Seninleydik bir eylül akşamında. Birlikte. Sen orada, ben burada, bu eylül akşamında. Yalnız.

YAĞMURLA GELEN

Güz gelir. Yaprak yaprak dökülen yağmurlarla. Yıkasın sokakları selsiz, sözsüz. Estirirken rüzgarlarını söndürsün ateşini. Dağlanan yüreklerimizin.

DENGİ DENGİNE

Kara dağın ardı yeşillendirir ormanları. Sarıya bürünürken tarlalar. Mavi ırmaklar akar. Rengi rengine. Dengi dengine sürüyorken yaşam.

ÖYLE BİR ŞARKI

Ülkede tartıların olmadığı, olanların yanlış tarttığı öyle bir şarkı söyle. Kısılmadan sesin. Kesilmeden ötüşleri kuşların.

AVCI OL

Avcıların arasında avcı ol. Sen de. Vur karayı. Aklar kurtulsun. Yaşasın seninle.

AK NEREDE

Bir sabah uyandığında. Düşlerden ırak. Çevrene bak. Gördüğün hep kara. Nerede ak? Ara!

NE BİÇİM İŞ BU

Ne gelen var, ne giden. Biz bize kaldık. Birimiz zengin. Yoksul ötekimiz. Birimiz uzun, kısa birimiz. Birimiz beyaz, birimiz kara. Ne biçim iş bu?