Filistin halkının var olma mücadelesi

Bir halk düşünün ki, yıllardır büyük ya da küçük parçalar halinde topraklarını kaybediyor. İşgalciler ülkelerini parça parça işgal ettikleriyle yetinmemişler ikiye de bölmüşler. Batı Şeria ve Gazze olarak. On yıllar boyu verdikleri mücadele sonucu bir devlet kurmuşlar ama emperyalistler ile iş birlikçileri sayesinde o devlet de sadece kağıt üzerinde kalmış son yıllarda.

Bugün, artık ekecek toprakları kalmamış. Üretecek fabrikaları olmamış. Göçler sonunda nüfusu bir avuç kalmış. Açık hava hapishanesine dönmüş ülkelerinde dışarıdan gelen yardımlarla yaşamaya çalışıyorlar.

Şimdi yine Gazze’de başlarına İsrail bombaları yağıyor.

Siyonistler Hamas’ın saldırısını gerekçe göstererek katliam yapacak, daha önce yaptığı gibi.

Filistin halkının uluslararası desteğe ihtiyacı var ama bu destek sahte gözyaşı döken devlet yöneticilerinin desteği değil halkların desteği olmalı.

Filistin halkına dost olduklarını ilan edenler dahil, devlet yöneticileri mevcut durumdan nasıl yararlanacaklarının hesaplarını yapıyor. ABD, Rusya, Suudi Arabistan, Türkiye, İran, Mısır vd. yeni duruma göre pozisyon almaya çalışıyor.

Halklar emperyalist ve onların iş birlikçisi devletlerin politikalarından birini desteklemek ve savunmak zorunda değildir.

Filistin halkının da kabul ettiği anlaşmalardaki duruma geri dönülmesi talepleri için mücadele yükseltilmelidir.

İsrail’in işgal ettiği topraklardan çekilmesi, sürgün edilen Filistinlilerin ülkelerine dönebilmesi, Gazze ve Batı Şeria’nın birleşmesi, Filistin ile komşu ülkeler arasındaki sınırların açılması, Filistin halkının koşulları sağlanarak özgürce seçimini yaparak kendi hükümetini oluşturması. İsrail yurttaşı olan Filistinlilere hak eşitliği sağlanması. Kudüs’ün İsrail’in başkenti yapılmasındaki ısrardan vazgeçilmesi vd.

Bu taleplerin bir kısmı Filistinlilerin bir kesimi için yeterli sayılmıyor elbette ama çeşitli anlaşmalar ve Birleşmiş Milletler kararları ile kabul edilmişlerdi. Bugün uygulanmamasının nedeni İsrail ve onu destekleyen emperyalist güçlerdir.

Filistin sorununun kalıcı olarak çözülmemesi başta Lübnan, Ürdün ve Suriye olmak üzere bütün Ortadoğu ülkelerinde de gerginlik ve çatışmaların nedenlerinden biridir.

Sorunun çözülmemesi emperyalistlerin ve iş birlikçilerinin yararına halkların zararınadır. Başta sosyalistler ve demokratlar olmak üzere İsrail halkının önemli bir bölümü de barışçıl çözümden ve bir arada yaşamaktan yanadır. Barış çabalarına halkların desteği arttıkça barışı ve Filistinlilerin haklarını savunan İsraillilerin de sayısı artacaktır.

Tabii unutmamak gerekir ki, çifte standartlı davranmayıp, Filistin halkının ülkesini ve kendini yönetebilme hakkını savunmak aynı durumda olan bütün halkların aynı hakkını savunarak samimi olabilir.