Saldırı

SENİNLE

Sen aydınlanırsan onlar da aydınlanır. Sen sevdikçe onlar da sever. Çoğaldıkça sen onlar da çoğalır.

KÖRDÜĞÜM

Dar sokaklara dalıp çıkıyorum. Bir cadde ya da kentin alanına çıkamıyorum. Bir sokaktan ötekine dolanmaktan. Gittikçe düğümleniyorum.

KIŞ MI GELİYOR

Güneş çekildi. Kurudu güz yaprakları. Kapandı gökyüzü. Mavilikler uzakta kaldı. Kış mı geliyor? Almadan payımızı yazdan.

SALDIRI

Gökyüzünü dövüyorlar. Ateş saçan füzelerle. Yakıp yıkarak kentleri. Yok ederek insanı. Yaşayan her şeyi.

DALGINLIK

Güneşli bir günün sonunda batan güneşin karanlığı getireceğini düşünmezsin. Gurubun kızıllığıyla büyülenirsin. Aydınlığı getiren şafağın kızıllığı sanmanın dalgınlığıyla.

GÜLMESİZ

Aynada iki kişiyiz. Hangimiz güler, hangimiz ağlarız? Gülenimiz çekip gidince bir akşam vakti. Karanlığa kalanımız ağlar. Geceye karışırken ötekimiz. Gülmesiz.

BİR ÖMÜR

Gözümü açtım. Ortalık aydınlandı. İyi sabahlar, dediler. Gözümü kapattım. Karanlık bastı. Hayırlı geceler, dilediler. Aç kapa, aç kapa. Bir sabah, bir akşam. Kaç sabah, kaç akşam. Gözümü açamayıncaya kadar. Açamayıncaya. Bir ömür…

ÇOCUKLAR BOĞULUYOR

Ateş yağıyor gökyüzünden. Kan gölüne dönerken yeryüzü. Çocuklar boğuluyor içinde.

BİRAZ KÜL BİRAZ DUMAN

Ateş söndürülse de dumanı boğuyor. Kızgın külleri yayılıyor toprağa. Yakarak ayaklarımızı. Avutur mu şimdi bizi, biraz kül biraz duman şarkısı.