Dardayız

PAYLAŞIM

İşçinin, emekçinin her gün kendi elleriyle yarattığı uygarlığın güzellikleriyle zenginliklerini tepe tepe kullanırken birileri, açlık ve ölüm oluyor kendi payına düşen. Kentin toz dumandan göz gözü görmeyen mahallelerinde...

ANKARA EKSPRESİ

Bir zamanlar Ankara’ya gece ekspresleri kalkardı. Ekspresin bir yataklı vagonu vardı, bir de restoran vagonu. Ye, iç, yat. Restorandaki milletvekilleriyle varsıllar yataklarında sabahlar. Biz kompartmandaki koltuklarımızda kıvrılırdık. Sabahında Ankara eksiksiz hepimizindi.

YATAKLI VAGON

Şair İbrahim Minnetoğlu Vagon Lit/Yataklı Vagon şirketinde çalışmıştır. Yatakları düzeltirken çok yerler görmüştür. Tren penceresinden bakarak “Vagon Penceresinden” diye bir kitap yazmıştır.

GÖKLERE YAZILI

Küçükçekmece Belediyesi “Küçükçekmece’ye Değer Katan Kadınlar” belgisiyle bir sergi açtı. 8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nde. Sergide, Halkalı’da yaşadığı günlerden kalan bir resmi var Sennur’un da. Benimle birlik. Resmiyle katılanlara verdikleri belgedeki gibi: Sergiye katılmalarından dolayı teşekkür eden kanatlarını açmış uçan bir kuşla. Göklere yazılan.

DARDAYIZ

Odamda küçücük bir masada, dar alanda en geniş sözcüklerle yazıyorum yazımı: Güneşle açılan gökyüzünü, ırmağa uyup uzanan ovayı. Sıradağları. Ufukların ulaşamadığı göz alabildiğine denizi. Genişletmesi için daralan dünyamızı. Ferahlatarak yüreklerimizi.

SEN BİR ŞARKISIN

Bir sözcük bulmalıyım. Tespih gibi çekilen. Islıkla çalacağım şarkılarda seni bana hatırlatan...