Sis dağılıyor

KÖR TOPAL

İki adam el ele tutuşmuş. Birbirini yediyor. Biri kör biri topal. Topal yolu bilmiyor, kör görmüyor.

İSTİF

Yapı tuğlaları üst üste koyarak yükselir. Şiir sözcükleri yan yana getirerek. İstiflemesini bilirsen.

DURDURUN DÜNYAYI

“Durdurun Dünyayı İnecek Var” Orhan Duru’nun uyarladığı oyundu. O gün bugündür dünya durmadı. Durdurulamıyor. Hızla dönmesi sürüyor. Sarsıntıdan düşüyoruz birer birer. Yerle bir oluyoruz topluca.

GELEN YAZ

Önümüz yaz. Arkada kalsa da kış. Gölgeler güneşi. Aç, açık evlerde. Güneş açtırsa da çiçekleri.

GÜZELİN YARARI

Sanat, edebiyat insan içindir. Toplumdan aldıklarını topluma verirse yaşamı güzelleştirir. Güzel olduğunca yararlı da olur.

YAZ GELECEK

Bir gün bir çiçek açacak, yaz gelecek. Kıştan sıyrılarak. Fırtınalardan uzak. Karanlıktan aydınlığa çoğalarak günler.

KESİM

Acısı bitmez. Hava kararır. Güneş çekilir. Bir kuş vurulur. Ölüm kalım savaşındayken insanlar. Kesiliyorken ağaçlar.

SİS DAĞILIYOR

Ağaçlar mı istersin, evler mi coşkun kalabalığında kentin. Minareleri, kuleleri, köprüleriyle ak bulutların altında. Üç kıyısıyla mavisi içinde denizin. Sisler dağıldığında.

AVLU

Kör ışıktaki odadan taş avluya çıktım. Soğuktu avlu. Gökyüzü altında. Işıkla sarmalandım. Aydınlanarak ısındım avluda.