Emeğe saldırı hazırlıkları

Geçtiğimiz yıl genel seçimler sonrasında Mehmet Şimşek’in ekonominin başına getirilmesiyle birlikte ülke ekonomisinin temel yapısal sorunlarının kısa süre içinde çözüleceği ve ekonominin istikrara kavuşacağı propagandası yapılmıştı. İktidarın ekonomi politikalarını eleştiren kesimler başta olmak üzere, toplumun önemli bir bölümünde olumlu ve iyimser bir hava oluşmuştu.

Mehmet Şimşek’in göreve geldiği ilk andan itibaren gerçekleşmesi kesin olan tek şey, IMF’ye bile rahmet okutması beklenen ‘rasyonel politika’ uygulamalarının yaratacağı faturanın büyük ölçüde emekçilerin, halkın sırtına yıkılacak olmasıydı. 31 Mart yerel seçimleri nedeniyle ertelenen ‘emeğe saldırı programı’nın hayata geçirilmesinin önünde artık hiçbir engel kalmadı.

Mehmet Şimşek’in ekonomi politikasının özünü IMF tipi ‘kemer sıkma’ politikalarının oluşturduğu biliniyor. Geçmiş yıllardaki deneyimlerimiz kemer sıkma politikalarının toplumun hangi kesimlerini kapsayacağını tahmin etmek zor değil. Yılın ikinci yarısından itibaren tam anlamıyla uygulanması beklenen ve ‘kemer sıkma’ ifadesinin bile hafif kalacağı kapsamlı emeğe saldırı programının uygulanması için adeta gün sayılıyor.

Yerel seçim sonrasında iktidar ve muhalefet arasında yaşanan görüşmeler sonrasında gündeme gelen ‘siyasette yumuşama’ söylemlerinin ne kadar gerçekçi olduğu yılın ikinci yarısında ekonomide atılacak sert ve acımasız adımlarla birlikte daha net görülmeye başlanacak. Siyasi hayatı boyunca sertlik yanlısı politika ve uygulamalarıyla bilinen Erdoğan’ın yerel seçim yenilgisi sonrası birdenbire siyasette yumuşama söylemine sarılması boşuna değil. İç ve dış politikada çıkmaza giren siyasi iktidar, bu şekilde parlamentodaki muhalefeti yumuşatarak ‘nefes almaya’ ve yerel seçim yenilgisinin yarattığı iktidar içi sorunları çözmek için zaman kazanmaya çalışıyor. Siyasette yumuşama dönemine girdiklerini söyleyenlerin, ekonomide tam tersi yönde hareket ederek emeğe saldırı programını hayata geçirmek için hazırlık yapması bu tespitimizi doğruluyor.

Mehmet Şimşek başta olmak üzere, ekonomi yönetiminin hep bir ağızdan ülke ekonomisinde göstergelerin düzelmesi için yılın ikinci yarısına işaret etmesi boşuna değil. Çünkü yılın ikinci yarısında milyonlarca emekçiyi nefessiz bırakmayı hedefleyen politikaların tavizsiz şekilde uygulanması hedefleniyor.

Bütçe kaynaklarının önemli bölümünün faize ve sermayeye aktarılmaya devam edildiği, işçi hakları başta olmak üzere, sendikal hak ve özgürlüklerin baskı altına alındığı, ücret artışlarının büyük ölçüde sınırlandırılacağı zorlu bir döneme giriyoruz. Önümüzdeki dönemde gelir dağılımının daha da bozulması ve yoksulluğun yaygınlaşarak büyümesi beklenirken, kamuda tasarruf söylemlerine rağmen itibardan ve sermaye yanlısı politikalardan vazgeçileceğini düşünmek saflık olur. İktidarları boyunca patronlara hizmet edip emekçilere sırtını dönen, her ekonomik krizde tercihlerini sermaye sınıfından yana yapanların, önümüzdeki dönemde farklı bir politika izlemesi beklenmemeli.

Yerel seçimlerin ardından seçimsiz bir döneme girildiğini savunan Erdoğan ve iktidarı hazırlıklarını çoktan yaptığı ekonomik saldırı programını hayata geçirmek için gün sayıyor. Önümüzdeki dönemde iş gücü maliyetlerini daha da azaltmak, ücret/maaş artış oranlarının sınırlandırılması, esnek, geçici ve güvencesiz istihdamın yaygınlaşması, kıdem tazminatı fonunun yeniden gündeme getirilmesi gibi tamamı patronların talepleri arasında yer alan adımlar atılacak.

Milyonlarca insanın sadece kemer sıkmakla kalmayacağı, iktidar eliyle boğazının sıkılıp adeta nefessiz bırakılacağı ve nüfusun büyük bölümünün son yıllarda görülmemiş derecede yoksullaşacağı bir dönem bizleri bekliyor.