Cezasızlığa övgü(!)

Bu ülkede cezasızlığın alıp başını gittiğini biliyoruz. Toplu davalar bunun en güzel örnekleriyle dolu: Hrant Dink, Sivas Katliamı, Ankara Katliamı… Bir de üstüne zaman aşımını ekleyin. Bireysel cezasızlık derseniz sayfalara sığmaz. Emine Şenyaşar hâlâ adliye önlerinde nöbette… 

Adalet sistemi adeta cezasızlığa övgü ile dolu. 

Ben de cezasızlığın mağduru olarak bu yazıyı yazıyorum. 

27 Mart 2023 yılında Hatay’ın Kurtuluş Caddesi’nde bir moloz kamyonunun sarkan demirlerle kaldırımda dururken arkamdan çarpması sonucu ağır yaralanmıştım. 

Bir yurttaş olarak devletin etkin ve adil soruşturmasıyla davanın açılacağını ve sonuçlanacağını düşünüyordum. Tabii ki yanılmışım. 

Kazanın üzerinden bir yıldan fazla zaman geçti. Dava açılacak diye beklerken geçen hafta soruşturma savcılığından tebliğ aldım. Savcılık bir yıldan uzun bir soruşturma yapmış ve bilirkişi raporunu yeterli görüp, soruşturmaya gerek yok demiş.

“…Hatay Cumhuriyet Başsavcılığının 2023/22641 numaralı soruşturma dosyasında 27.03.2023 tarihinde şüpheli Murat ARAS’ın sevk ve idaresindeki 42 GY 976 plakalı yarı römork bağlı çekicinin Hatay ili, Antakya ilçesi, Şehitler Mahallesi, Kurtuluş Caddesi üzerinde seyir halindeyken Habibi Neccar Camii civarında Kardeşler Giyim önüne yaklaştığı sırada, yolun sağ kaldırım kısmında bulunan yaya Özcan YAMAN’ın yarı römorktan sarkan demir parçasının sol göğüs bölgesine arkadan çarpması neticesinde meydana gelen yaralanma olayına ilişkin olarak Türk Ceza Kanunu’nun 89. maddesinde düzenlenen ‘Taksirle yaralama’1 suç iddiasından başlatılan soruşturmada 22.04.2024 tarihli ve 2024/4302 karar numaralı kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiştir. 

Hatay Cumhuriyet Başsavcılığı uygulamada takipsizlik kararı olarak bilinen kovuşturmaya yer olmadığına dair kararının gerekçesi olarak dosyada bulunduğu ifade edilen 18.03.2024 tarihli bilirkişi raporuna dayanmış, bilirkişi raporunda ise yaralanan Özcan YAMAN’ın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 68. maddesi ile Karayolları Trafik Yönetmeliği’nin 138. maddesine muhalefet ettiğini, sürücü şüpheli Murat ARAS’ın ise Karayolları Trafik Kanunu’nu ihlal eden herhangi bir davranışının olmadığı belirtilmiştir. Savcılık bu kanaatten yola çıkarak;

“… Müştekinin yaralanması olayına ilişkin şüphelinin taksir düzeyinde dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davrandığına ilişkin kusurunun bulunmadığı tespit edildiğinden, şüpheli hakkında kovuşturma olanağı bulunmadığı…”

kanaat ve sonucuna varmıştır. 

Benim ifadem, tanık ifadeleri ve olay yeri fotoğraf ve videoları önemsizmiş. Ben orada olmasaydım kamyon çarpmayacaktı her şey yolunda gidecekti. Bunun için de bir yıl boyunca araştırmışlar ve trafik bilirkişisinin raporuyla takipsizlik kararı vermiş sayın savcı.

Birincisi ben kamuya açık bir caddede kaldırımda duruyorum. (Karşıdan karşıya geçerken, ya da caddenin ortasında kamyon gel bana çarp demiyorum)

Anlaşılan savcılığın yasalara uygun olarak nitelendirdiği moloz kamyonunun aşırı yükleme ve taşıma kurallarına uygun olup olmadığı ile ilgilendiği yok. İfademde de belirttiğim gibi;

Kaldırımda durup fotoğraf çekerken, moloz kamyonundan sağa sola doğru 2 m. kadar sarkan demirlerle kaldırımda duran bana arka sol omuzumdan çarpıp, sürükleyip caddenin ortasına sürüklenmem sonucu omuzumun kırılması, akciğerimde kanamanın oluşması, kalçamda kırılma olması ve aylarca uğraşmam sorun değil.  

Adli tıp raporunda KİŞİNİN YAŞAMINI TEHLİKEYE SOKAN BİR DURUM OLDUĞU’nun belirtilmesi, hastane belgeleri ve ifadelerin önemi yok. 

Önemli olan Hatay’ın molozlardan bir şekilde kurtulması öyle mi? 

Hukuki mücadelem sürecek. Belge ve bilgiler ortada. Bu dava açılacak. Başka yolu yok.