Biz sizdeniz

Bir kısım memurda adettir. İktidar, bakan, bakan yardımcısı, ilgili il müdürü, şube müdürü filan değiştiğinde bir kısım memur da ikbal için önce sakal bıyık durumuna bir el atar. Duruma göre bıyıklar aşağı sarkar, bademleşir, yukarı bükülür, sakallar varsa inceleşir, kalınlaşır.

Kıyafet daha önemlidir. Pantolon paçaları kısalır, genişler, daralır. Diz yerleri evde ütü ile dışarıya doğru torbalaştırılır. Kravatlar kısaltılır, uzatılır. Gömlek yakaları uzar, kısalır. Bu kadar değişikliği ikbal için yeterli görmeyen cevval bir kısım memur en son sendikasını değiştirir. Bir kısım memura, memur olduğu için, adında memur filan olan ve amirinin işaret ettiği sendikaya üye olmak, ileride amir, şef, müdür olmak için gereklidir. Bu memura genellikle “Yandaş memur” denir. Sayıları da oldukça çoktur. Yandaş memur için yandaşlık değişkendir. Havaya, suya, iklime göre yanaşılacak liman arayan gemi gibi dolanır, durur. Yandaş olduğu şartlar değiştiğinde eski limanın en azılı düşmanı oluverir. Eski yandaşlığını inkar etmekle kalmaz, onun ne kadar kötü, acımasız olduğunu her dönem yansız kalan memurdan daha güçlü eleştirir.

Yanaşılan için durum daha farklıdır. O iktidarını uzatmak için yandaşını kollar. Ona 3-5 maaş alabileceği, şef, müdür olup yanaşmayanların hayatını zindan edebileceği pozisyonlar üretir. Tek şart yeni yandaşları koruyup kollamasıdır. Kendinden aşağılarda onlara yeni yerler açması, avanta ek işlerden onları mahrum etmemesidir.

Ama bu da yanaşılanın gücü ile ilgilidir. Yanaşılan har vurup harman savurduğu, kasaları boşalttığı için yandaşına eskisi kadar cömert olamaz. Kısmaya en aşağıdan başlar. “Ne istedinizse yaptım. Mülakat ile muhalif gençleri, Nas, kul hakkı filan demeden perişan ettim. Sizin gösterdiğiniz sendikaya üye olup sesimi kestim” demesine bakmadan önce servisini keser. Yandaş biraz kıpırdanır ve bu sırada lojmanından olur. Su yükselip yandaş memuru, daha yandaş memuru yutup, en yandaşa yaklaşırken son çare sendikasına koşar.

“Biz sizdeniz, kurtar bizi.”

Yandaş sendikacı, sendikacının başı, ortası, “Servisimize, lojmanımıza dokunma” türünden kısık sesle bir mesaj atar. Daha seçime çok vardır ve sendikanın başındakilerin Meclise atlaması zamanı gelmemiştir. Ama umutlar tükenmemiştir.

Su yükselir. İşçi, emekli, emekçi, işsiz genç çoktan boğulduğu için yandaş memurun elinden tutup onu kurtaracak kimse de kalmamıştır. En yandaşlar son kalan çıkıntıların üzerinde hoplaya zıplaya su üstünde kalmaya çalışmaktadırlar.

Tam batarken görürler ki yanaştıkları şey için tek önemli olan sadece kendileri ve onları yüzdürecek gemileridir ve bunca yıllık yandaşlıkları boşa gitmiştir.