Bollukta

TEKİL

Karanlık dehlizlerden el birliğiyle geçtik/geçiyoruz. Aydınlığa çıkınca bakınıp duruyoruz. Tutacağımız yol yerine tek tek dağıldığımız yollara...

BEKLENTİ

Kavurucu sıcaklar yasaklarla bastırdıkça bastırıyor. Bastıran doğayla ona katılan birileri. Gölgesiz kalan alanlarda birikiyoruz da bekleyerek rüzgarın esmesini.

SORU

Esen rüzgarlar bastıran yaz sıcağını alır götürür belki. Gölgelendirir. Her gün yeri göğü yakan ateşleri kim söndürecek, kim soğutacak alev alev yanan yüreğimizi?

KUCAKLANMAK

Kollarını aç. Kucaklamak bir ağacı. Avucunda bir çiçeği. Aç kollarını kucaklamak için insanı. Kucaklasın diye seni.

İSTANBULSUZ

Dün İstanbul’u dolaştım. Bulamadım bende kalan bir yer. Ne de şarkısını duydum, vapur düdükleriyle eşleşen. Kapatmışken minarelerle kubbelerin gökyüzünü betondan direkler. Tepeleri göstermeyen.

BOLLUKTA

Güneşi bol yaz, bollukta derliyor yemişlerini. Görmezden gelerek yoksulların ellerini. Yemişlere değmeden göğün boşluğuna çevrildiğini.

YENİLENME

Eski sokaklarda yaşlı bir ağaç olur. Yapraklarını yenileyerek yaşamı sürer. Sokağı yeniler. Yenilenemiyorsa da evler.

KARANLIKTAKİ AYDINLIK

Karanlıkta bir pencere aydınlanırsa alacalanır sokak. Pencereler aydınlandıkça açılır karanlık. Aydınlık yayılır.

YARIM SURAT

Çocukken yüzün gülüyor. Sonrasında yüzünün yarısı aydınlatan sarı ışıkta, öteki yarısı karanlıkta. Sırıtarak yarım kalan bir suratla.