Unutulan yaz

VAR MISINIZ?

Bağırsam duyar mısınız? Aç açık, yok yoksul memleket. Ağlasam gözyaşlarımı durdurabilir misiniz? Tabur tabur öldürülüyorken çocuklar. Duyan, bilen, gören yok mu beni?

BU YAZ

Ne ağaç altında bir gölgeye ne bir kıyıda kumsalın yansıttığı güneşe. Ulaşmadık. Ulaştırmadılar bizi. Geçmiş yazlardan kalma bir gölge, kırpık bir güneş de olsa...

EKRAN GEÇİŞİ

Ekranda olup bitiyor her şey. Açlık, yoksulluk, zorbalık, ölen, öldüren. Yangınlar, savaşlar, yıkımlar. Düğünler, bayramlarla. Değmemişçe etimize, kanatmamışça yüreğimizi. Sanki yaşanmamışçasına. Geçip gidiyor ekrandan.

GÜN GELİR

Gün gelir, bayram olur. Devran döner. Güneş çıkar. Açılır kapılar. Dolar sokaklar. Yürür insanlar. Bir sokaktan ötekine aydınlığı yayar adımlar.

SIKIŞMA

Zınk diye duran asansördesin. Ne aşağı ne yukarı. Demirden bir kutunun içinde. Soluk kesen boşlukta. Kendi kendinle sıkışarak.

EKRAN GERÇEĞİ

Yeşilin yeşili boy boy ağaçlar. Göğün mavisine karışarak yükselir. Dikilir durur önünde. Ekranda. Gözün gönlün açılır. Cayır cayır yakılırken ormanlar ya da devrilirken o ağaçlar doğada.

UNUTULAN YAZ

Orman yangınlarıyla aç, susuz. Ölümlerle, öldürümlerle bastıran yazı unut. Gelecek yaza/yazlara kalacaksa bir umut.

GEÇİP GİTMEDEN

Sabahları tut sevdiğinin elinden sokağa çık. Karış insanların arasına. Gez, dolaş. Akşamları in deniz kıyısına, seyret mehtabı. Sarılarak sevdiğine. Geçip gitmeden yaz.