Mis kokulu dünya

YELKENSİZ

Ne yelken, ne kürek bir sandaldasın. Akıntıyla sürüklenen. Dalgalı bir denizin ortasında kara görünmeyen.

MİS KOKULU DÜNYA

Güller açsın. Şakısın bülbüller. Ceset kokusunu bastırsın çürümenin. Gül koksun. Gül ağaçlarıyla bezeli yeryüzü. Mis kokulu gökyüzüyle örtünsün dünya.

AŞKIN

Önüne çıkan engelleri aştıkça yol açılır. Denize uzar. Yelken olur. Ufka varır.

SEN BEN

Bir sen oluyorum, bir ben sen yokken. Hem sen oluyorum, hem ben ikimiz birken.

OTURUM

Hamdi Bey bütün bir gün oturur. Uyuduğunda kalkar. Duş alır. Dolaşır.

İZSİZ

Seninle var oldum yeryüzünde. Gökyüzü, denizle sarmalandım. Seninle. Sensiz ne gökyüzü, ne deniz, ne yeryüzü ne de bir iz.

HER GECE BODRUMDA

- Nerede oturuyorsunuz?
- Bodrumda
Kıskanarak yarı gülümser:
- Ya, hayat ne güzel!
Heyecanla sorar:
- Neresinde, hangi koyda?
Adam, gülmesini tutarak:
- Tek odalı bir koridorda…

SARMAL

Gök bulutlarla, toprak tohumla, ağaç yapraklarıyla sarılırsa birbirine. Kuş yuvasında, insan evinde kalırsa eğer. Ellerimiz, kollarımızla sarılır dünya da…