Emek duvarı

Ülkenin çivisi çıktı. Doğaya ve emeğe saldırı öyle pervasızlaştı ki hem yoksulu daha yoksul ve yoksun yapan düzeni ahlaksızca uyguluyorlar, kasalarını, midelerini, doldurmak, doldurmak, doldurmak için köylünün toprağına, işçinin emeğine çöküyorlar, hem de itiraz edeni “terörist” diye suçluyorlar.

Ama artık algı devrinin sonuna geldik.

İnsanlar, her gün sessizce katledilen kadının hakkını savunmanın değil, magandayı koruyanın terörist olduğunu biliyor.

İnsanlar, bin yıllık toprağını, ağacını koruyan köylünün değil, onun toprağını elinden alıp bir de küfür edenin terörist, serseri olduğunu biliyor.

İnsanlar, oğluna beşinci arabayı, eşine 20’inci evi almak için işçisini neredeyse kamçı ile gece gündüz çalışmaya zorlayan, itiraz edeni kapıya koyup açlıkla terbiye etmeye çalışan patronun insafsız terörist olduğunu biliyor.

İnsanlar işçi ile neredeyse işçinin ev hayatına, ne zaman uyuyup ne zaman tatil yapacağına karışacak kadar azgınlaşan patron arasına girip, patron adına işçiyi dövenleri, üç kuruş maaş için sınıfına ihanet edenleri görüyor.

İnsanlar, bu pervasız, acımasız saldırılarda kimlerin yanında, önünde olduğunu, kimlerin Mecliste birbirlerini yumruklarken, kimlerin mücadelelerine omuz verdiklerini biliyor.

Ve insanlar direniyor.

Akbelen köylüleri, Akcanlar isçileri, Befesa işçileri, Yolbulan işçileri ve tüm haklılar direniyor.

Sonucu ne olursa olsun, her mücadele, her köylü eylemi, yollara dökülen domatesler, her fabrikada her atölyede inen şalterler, emeğinin karşılığını alamadığı, minimum insanca yaşam şartları bile layık görülmeyen direnen işçiler insana ve doğaya yakışır hakça bir düzen için yükseltilmeye çalışılan emek duvarında bir tuğla ve çok değerli.