Dibini görmeyen...

Aylin Tezel, Almanya doğumlu Türkiye kökenli bir sanatçı. Kuşağının önemli oyuncuları arasında gösteriliyor. Aralarında “Homeland” gibi dünyaca sükse yapmış dizilerin de yer aldığı uluslararası yapımlarda da rol alan bir yetenek. Tezel, kısa filmler için kamera arkasına da oturmuştu. Şimdi ilk uzun metrajı “Aşka Düşmek” (Falling Into Place) ile uzun metraj bir filmle karşımızda. Chris Fulton ile başrolünü de paylaştığı film, 30’larının başındaki Kira ve Ian’ın birbirini onarma hikayesi özet olarak.

Kira, tiyatro ve sinema dünyasının içinde çalışan, sevgilisinden yeni ayrıldığı için küçük çaplı depresyona girmiş bir kadın. Ian ise İskoçya’daki ailesini arkasında bırakıp Londra’ya kaçmış ama orada da pek tutunamamış bir müzisyen. İkilinin yolunun bir otobüste kesiştiğini biz biliyoruz ama onlar bilmiyor tam olarak. Ama kısa süre sonra İskoçya’da bir barda karşılaşıp sohbet etmeye başlıyorlar. Kira, sevgilisiyle daha önce geldikleri bu bölgede anılarını hatırlamak, Ian ise ailesiyle yeniden bağ kurmak istemekte. Ancak ikisinin de istediği olmaz. Kira, ayrılık acısını atamaz, Ian anne babasıyla arasını daha da bozarak Londra’ya geri döner. Ve ikisi de hayatlarına devam eder. Ian, ilişkisini sürdürmeye, Kira yeni bir ilişki bulmaya çabalar. Ama birlikte geçirdikleri o gece, ikisi için de hayatlarını düzene koymalarını sağlayacak ilham vermiştir bir kere.

“Aşka Düşmek”, türün birçok filmine örtük açık referanslar da veriyor “Before Sunrise” bunlardan birisi. Özellikle ilk yarım saat hem estetik hem de tematik olarak hayli akraba. Ama asıl olarak bir kuşağın hayatla baş etme/ edememe biçimlerine bakmaya çalışıyor yapım. Aile problemleriyle, iş dünyasıyla, gönül işleriyle baş etmekte bocalayan, nasıl yol alacağını bilemeyen bir kuşağı işaret ediyor Aylin Tezel.

Bunu yaparken hakkını yemeyelim hayli güçlü bir kamerası var ve geleceğe dair umut veriyor. İskoçya bozkırının bir mekan olarak kullanımı, benzer şekilde Londra’nın alışık olmadığımız daha günlük hayatın içinden bir noktadan estetize edildiği güçlü bir görsel dünyası var filmin. Bunda Görüntü Yönetmeni Julian Krubasik’in payını da unutmayalım.

Ancak, Tezel’in anlatısı çok yüzeysel. Karakterlerinin motivasyonlarını anlamak hayli güç. Özellikle de Ian’ınkileri. Çünkü Kira, ülkesini ve ailesini terk etmiş, üstüne bir de sevgilisinden ayrılmış bir kadın. Onun kırılganlıkları bir yere kadar anlaşılıyor. Ama Ian’ın ebeveynlerine ve kardeşine yönelik tutumunu, buradan bir depresyon üretmesini ve ‘ıssız adam’a bağlamasını anlamak zor. Tezel karakterlerini yargılamıyor ama bence fazla merhametli davranıyor. Ve bir başka klişeye tutunuyor finale doğru. Dibe vurmadan yukarı çıkmak imkansız. Hayat pratiğinde böyle olduğu zamanlar kuşkusuz ama bunun koşulsuz kabulü, dibe vurulana kadar ki bütün sürecin makul ve masum görünmesi gerektiği gibi bir sonuca yol açabilir. Anlattığı kuşağın, çevrelerinden ve insanlıktan bekledikleri de bu belki de. Filmden uzaklaşıyoruz ama yeri gelmişken söyleyelim, çok fazla şey bekliyorsunuz!

“Aşka Düşmek”, görsel olarak güçlü ama eski hikayeleri yeni bir kuşakta anlatmayı seçen bir yapım olmuş. Aylin Tezel’in yeni filmlerini merakla bekleyecek kadar malzeme barındırıyor içinde.