Açlar doyuruyor

DAĞILMA

İnsanlar bir orada, bir burada. Kaçış kaçış. Açlıktan, yoksulluktan, ölümden. Altında kalarak yarılan toprakların. Denizlerin ortasında açılan girdapların. Dağılan yeryüzünde dağılıyorken insanlık

BOZUK HAVA

Elektrikler kesilmiş, bozuk. Sular akmıyor, bozuk. Yollar delik deşik, bozuk. Tramvaylar, otobüsler çalışmaz. Benzine zam gelmiş, taksiye binilmez. Saatim çalışmıyor, bozuk. Ne sabah, ne akşam. Gökyüzü çoktandır karanlık. Hava bozuk.

ÖLÜMDÜR YAŞANAN

Ölümü yaşıyoruz. Nereden, nasıl, ne zaman, nereden geleceğini bilmeden yaşanan. Çoluk çocuk bir arada.

BAKIŞSIZ

Güneş, ay, yıldızlar her gün bizi izliyor, bize bakıyor. Bizse ölüme. Aç, açık, yoksul. Sömürü, şiddet. Savaşlar, kavgalara. Bakışsız.

GÜÇ SENİN

Hiçbir şey yok olmaz. Sen yok etmedikçe. Ölünmez, sen öldürmedikçe. Yol bitmez. Sen yürümedikçe. Güç senin elinde.

SIRALI DÜZEN

Sıraya gireriz. Her şeyi sıralarız. Sırasızı atar, sıralıyı katar, önümüze bakarız.

GÖLGESİZ

Ağaç kesildi. Orman biçildi. Beton bloklar dikildi boşalan yerlerine. Kızgın güneşin altında yollara gölge düşmüyor şimdi.

AÇLAR DOYURUYOR

Açlar doyurur zenginleri. Öldükçe açlıktan, yokluktan, soğuktan her biri. Büyütüyor göbeklerini.