Ölmeden

NE GÜNEŞ NE AY

Ne açlık ne yokluk. Ateş altında. Kaçış kaçış. Gündüzleri bombaların yakışı güneş yerine. Geceleri füzelerin çakışı ay ışığı yerine.

SEN

Kadınların en güzelisin son. Gönlümün tahtında oturan. Yaşamı sevdayı bölüştüğüm. Günler, aylar, yıllar, yazlar, kışlar boyu. Yaşamımsın sen. Sürüp giden.

AYDINLIKTA

Geceler uzadı. Yol bitmiyor. Yürüyor karanlıkla. Kesilecek bir gün yolu. Aydınlıkta.

ÖLMEDEN

Ateş yağıyor gökyüzünden. Toprak tutuştu. Alev alev yanıyor. Filistin’de, Ukrayna’da Lübnan’da. Bakıyoruz ağzımızı açmadan yananlara. Ne duruyoruz ölmeden daha.

MEKTUP

Mektup sevgi salandı yüreklere. Hasret kavuşturan. Selam ederek kurda kuşa. Yazılı bir kağıttan. Elde kalan.

DÜNYA NEŞESİ

Şarkılar söylensin ağıtlar yerine artık. Gül yüzünüz ağlamadan gülsün. Tok açın halinden anlasın bu kez. Kanat çırpsın kuşlarla martılar gökyüzünde. Turnalarla leylekler katar katar geçsin üstünüzden. Jetlerle füzeler yerine. Neşelensin dünya sizinle.

YUKARI BAK

Dört duvar arasında da olsan yukarı bakacaksın. Bir gün bir pencere açılır, yıkılır duvarlar. Göğü görürsün.

DENKLİK

Hiçbir şey dengi dengine değil. Ne karanlık geceye ne aydınlık güne ne sevinç mutluluğa ne acı ölüme. Kalem kağıda denk olmayınca.