Avaz avaz

DUMAN TÜTTÜĞÜNDE

Duman tüttüğünde ne bir orman yangını, ne ateş altında bir yer gelecek aklına. Sisin dağıldığını düşüneceksin tüten dumanla. Sabah çayının kaynadığını, salınan buharla.

BİLMEDEN

Bir yokuş çıkıyorsun, bir yokuş iniyorsun. Düze. Düzde ne var bilmeden. Düzün uçuruma açıldığını görmeden.

YÜRÜYÜŞ

Düz ovalardan, koca koca kentlerden itile, sürüle geliyoruz. Açlıkla yoksulluktan, ölümle öldürülmekten, şiddetle cinayetlerden, işkencelerden oluşan bir uçurumun başındayız. Toplaştık. Toplaştıkça çoğaldık. Hep bir olduk. Yürüyelim öyleyse üstlerine. Uçuruma atılmak yerine.

BOYUN EĞMEDEN

Ezilmek yazgı/kader değildir. Boyun eğmeden. Karşı koyarak. Birlikte. Ezeni yenmekle açlık, yoksulluk, şiddet, öldürümlerle dört elle sarıldıkları savaş, savaşçı da yenilecektir.

AVAZ AVAZ

Bağır avazın çıktığı kadar. Sesin bulutlara değsin. Dalgalarla yükselsin. Kıyıları dövsün. Yayılsın dört bir yana. Yırtarak uzayan sessizliği.

GECE KARANLIĞI

Gece karadır, gündüz mavilenir ya gökyüzü. Karardı mıydı yağmurdan, fırtınadan açılmaz bir daha. Uzar gece. Yakılırsa ışıklar bir bir, aydınlanırsa pencereler güne çevrilir gece.

ÖLÜMCÜL KARANLIK

Gündüzle gece eşitlendi. Ne ay ışıyor, ne güneş aydınlatıyor. Yalnız karanlığı düşüyor ölümlerin. Füzelerle aydınlanan gökten yerde açılan kuyulara.

MENDİL

Gözünün yaşını mendilinde silme. Bırak, rüzgar silsin. Mendili elinde tut, salla. Hava dönsün halay başlasın, horon tepilsin.