Kalp altın

İNSANCA

Önemli olan yaşamı özgürleştirmektir. Sanatsal, politik bakımdan gerekir bu. İnsanın insanca yaşaması.

RESİM

Fırça, boya, duvar. Ak zeminde bir resim. İşte sana bir yaşam. Bütün renkleriyle senin.

RENKSİZ

Ne mavi, ne yeşil, ne sarı. Baktıkça göğe, ormana, ovaya. Bir bulut, bir sis, bir duman. Tekmil renkler kara. Yer kalmıyor beyaza.

DÖNGÜ

Günler geçiyor. Arka arkaya. Savaşlarla, kavgalar cinayetlerle. Aç açına, yoklukla. Tespihin taneleri gibi üst üste. Döne döne.

KALP ALTIN

İstanbul’un taşı toprağı altınmış. Kimsenin işine yaramıyor artık. Kalplaştı. Kalabalıktan.

AKINTI

Akan su kir tutmaz. Aktıkça arınır. Suretimiz yansır suda. Akar gider onunla. Adım adım denize ulaşacağımız yolda.

OLUMSUZ

Söz, yazı yok sayıldıkça hak, hukuk, adalet kalmaz. Ağaç da, insan da yok olur. Dünya yok edilir.

KORKU

Bir savaş, bir açlık, bir yokluk. Birbirine giriyor gök, deniz, yer. Gök görünmüyor tozdan dumandan. Denizin dalgası kıyıları vuruyor. Yer sarsılıyor durmadan. Korkuyorken insan insandan.

DÖRT DUVAR

Bir karenin içine sıkışmışız. Bir artı bir ya da iki artı bir. Altta mı üstte mi belli değil. Ne gökyüzü, ne yer, ne ağaç, ne kuş. Dört duvar, bir pencere.