Benim adamımdan hoca

Siz bakmayın meydanlara toplanıp hoplaya zıplaya yeni yıla girerken mutluymuşuz numarası yaptığımıza. 2024’e girerken de öyle yapmış, sonra 17 bin 2 lirayla 364 gün ağlamıştık. Önümüzde 364, elimizde 22 bin 104 lira. Değişen bir şey yok.

Yıl bitti, bitecek derken üniversiteler son bir hamle ile kadro ilanlarını açtılar. İnsanlar havai fişek seyrederken kadrolarını seçme hocalarla zenginleştirecekler. Bazı ilanlara bakıyorum, başvuru şartlarında doktora tez konusu yazıyor. Doktora bu, dünyada bu konuyu çalışan sadece bir kişi olmalı. Yoksa özgün olmaz ve jüriyi geçemez(?). Yani ilana ha adayın ismini yazmışsın ha doktora konusunu. Sanki adam ya da kadın ama çoğunlukla adam, üniversiteye hoca olunca öğrencisine sadece kendi doktora konusunu anlatacak. Diyelim Aziz Sancar “Ben de bu konuda uzmanım. Gelip 65 bin lira maaşla çalışmak istiyorum” dedi. Nafile. Şartları sağlamıyor diye dosyasını bile almazlar. Zaten o da en iyisi dünya sıralamasında üçüncü ligde olan, “tensip” ile atanan tek adam kayyım rektörlerle yönetilen hangi üniversitemize gelmek istesin ki?

Milletvekillerimiz Mecliste bakanlara, daha yukarılara soruyor, cevap yok. Atanan rektörlerin ilk demeci “tensip” edenlere teşekkür, artık cacık olmuş “üniversite sanayi iş birliği” sloganıyla, ismini yukarıya fısıldamış sermayeye, siyasete selam.

Bir tek üniversitelerde mi çivi çıktı?

Değil. Ama en önemli çivi idi üniversitelerimiz.

İkinci dünya savaşı sonrası Almanya yerle bir olmuştur. Amerikalı general Alman generale “Artık siz bir daha sırtınızı doğrultamazsınız” deyince Alman general “Taş taş üstünde kalmadı, doğru ama üniversitelerimiz ayakta” der.

İşte bundandır iş birlikçilerin üniversiteye saldırısı, ilanda, alınacak adamın doktora konusunu ön şart koyması.