Sorun modelde

İlk arabam Doğan görünümlü Şahin’di. Arabanın kaportasına bir bakan bir daha bakardı. Hafif kirli bej rengi, parlak nikelajlarıyla göz alıcıydı. Ama su kaynatırdı. Arabanın bagajında 2 tane 5’lik su her zaman hazır dururdu. Araba su kaynatınca sağa çeker, motor biraz soğuduktan sonra radyatöre su ekler, bu soğuklukla yola devam ederdim. Hangi tamirciye götürdüysem, radyatöre, contalara, su anahtarına, hortumlara baktı ama sorunu çözemedi. Son karar olarak, “Abi bu modellerin hepsinde bu sorun var, böyle idare edeceksin. Gözün hararet ibresinde olsun, motoru yakarsın maazallah” oldu.

Sattım, kurtuldum.

Son birkaç ayda ülkemde olan bitenler de benim Doğan görünümlü Şahin gibi. Önce Mardin, Esenyurt ve birkaç ilçenin belediye başkanı terörle suçlandı. Yerlerine kayyım atandı. Hayda millet sokaklara döküldü. Partili partisiz bağırdı, çağırdı. Sonra. Sessizlik. Sanki bagajdan 5 litrelik su ile soğutulmuş Şahin gibi. Ardından Beşiktaş. Hayda yine sokaklara, partinin önüne. Bağırmalar çağırmalar. Hop bir patlak su daha. Yola devam. Kartalkaya’da 78 kişi çoluk çocuk camlardan “Kurtarın bizi” diye bağıra bağıra yandı. Haydi herkes ayağa. Yangına dökülmeyen su toplumun üstüne. Hararet gitti. Yola devam. Sonra sanatçılar. Gezi Parkı. Hop hararet yukarı. Bağırış, çağırış. Birileri içeri. Sonra bir kova su. Toplum buz gibi. Yola devam. Terörden suçlanıp işten atılan başkana “Terörü bitirmek için ara buluculuk görevi.”

Bir gündüz gazetecileri topla. Hararet yukarı. Motor yandı yanacak. Halk TV’nin önü, sokaklar, Meclis ayakta. Arabada tekleme, öksürme, homurdanma, hoplama, zıplama. Sonra bir kova su. Yola devam.

“Ülkenin geldiği duruma bakın. Mahkeme kararıyla tescillenmiş sahtekara ‘sahtekar’, cümle alemin bildiği hırsızlara ‘hırsız’, aldığı rüşvet ayakkabı kutusunun içerisinde yakalanmış rüşvetçiye ‘rüşvetçi’, her gün yalan haber yazan yandaş gazeteciye(?), siyasetçiye ‘Yalancı’ demek yasak.”

Bizim tamircinin dediği gibi, “Abi bu modellerin hepsinde bu sorun var.”