İşçiler yanlışlarından ve doğrularından öğrenerek ilerleyecek!

Erdoğan-Şimşek programının “Ücret ve maaşların yüksekliği sebep, enflasyon sonuç” biçiminde formüle edilen “enflasyona karşı mücadele” iddiasını da arkasına alan patronlar, işçi ücretlerini en aşağıda tutmak ve çalışma koşullarını “tasarruf” adına daha fazla kötüleştirmek için ellerindeki her imkanı kullanıyorlar.

Ama işçiler de önceki yıllarla kıyaslandığında bu yıl hem daha yaygın hem de daha bir bilinçli ve dirençli olduklarını gösteren eylemlerle direniyorlar.

• Tek Gıda-İş Sendikasının örgütlü olduğu İzmir’de Sunel Tütün, CTP Tütün ve TTL Tütün fabrikalarında,
• Gaziantep Başpınar OSB’de Yalçın Kardeşler, Gür İplik, Belatex Halı, Eviza Halı ve Durak Halı’da,
• Kocaeli’de Aslanbey OSB’de Öz Çelik-İş üyesi Tezcan Galvaniz işçileri grevdeler.
• Amasya’da Ata Holdinge ait Ekur Et Entegre’de Şeker-İş üyesi işçiler TİS sürecinin tıkaması karşısında fabrika içinde başlattıkları eylemleri sürüyor.

Son 10 günün tablosu böyle!

Emek mücadelesinde son günlerde iki önemli gelişme daha oldu: Renault işçilerinin iradesini tanımayan Türk Metal yönetiminin şube kongresinde kendi listesini dayatması ve Erkunt Sanayi işçilerinin TİS sürecine örnek müdahalesi!

Renault’da şube kongresinde işçi iradesi tanınmadı!

2017 yılında Oyak Renault işçilerinin şubesi olarak kurulan Türk Metal Emek Şubesinde bir hafta önce yapılan delege seçiminde mevcut şube başkanının listesinin geride kalması emek güçlerinin dikkatini bir kez daha Renault işçilerinin mücadelesine çekmişti. Ancak delege seçiminin hemen sonrasında delege seçimini kaybeden önceki şube yönetiminin “Şube yönetimi ve başkan genel merkez tarafından belirlenecek” söylentisi yayarak işçiler ve delegeler arasında kısır tartışmalar yaratarak, karşısındaki güçleri bölme amaçlı girişimlerini sürdürdüler.

Nitekim son bir haftada işçiler arasındaki bölünmeleri artıracak tartışmalar kışkırtılarak kongre klasik bir Türk Metal kongresi olarak organize edildi. 15 Mart Cumartesi günü yapılan kongrede, delege seçimlerinin sonuçları umursanmadan genel merkezin hazırladığı şekilde şube başkanı ve yönetim tek liste olarak seçime sokuldu. Şube kongresi bir şova dönüştürüldü.

Türk Metal Genel Başkanı Uysal Altundağ kongre salonunda meşaleler, konfeti ve mehter takımı ile karşılandı.

Sonrasında ise bir sendika kongresinde görülmesi en çok hayrete düşürecek şey oldu: ‘Renault’daki en yüksek patron temsilcisi olan Renault genele müdürü sahneye çıkıp Altundağ’ın söylediklerine paralel bir konuşma yaptı. Salondaki delegelerden alkış aldı.

İki saat süren, tek listeyle gidilen seçimde, “kazanan” genel merkezin dayattığı Zafer Bozok başkanlığındaki liste oldu!

Herhalde Renault’nun deneyimli ve mücadeleci işçileri bir hafta önce kazandıkları delege seçimi sonuçlarını şube kongresine neden taşıyamadıklarını neden ve nasıl bölündükleri üstünde düşünüp aralarında tartışarak mücadeleyi nasıl sürdüreceklerine dair sonuçlar çıkaracaklardır.

Çünkü dün olduğu gibi bugün de işçiler mücadelelerinin doğrularından ve yanlışlarından öğrenerek ilerleyecekler.

Erkunt işçilerinin TİS sürecine örnek müdahalesi!

Çoğunluk hisseleri Hint firması olan Mahindra’ya ait olan Erkunt Sanayi’ye bağlı dört fabrikadan oluşuyor. Fabrikaların ikisi İstanbul yolu üstede Makine-1, Döküm-1 fabrikaları. İkisi ise Sincan OSB’de Makine-2, Döküm -2 fabrikaları.

Erkunt Sanayi ile Türk Metal arasında bir TİS yürütülüyor.Yönetim TİS görüşmelerinin öncesinde (kasım 2024’te) “kısa çalışma” kararı almış, Türk Metal ise işçilere haber vermeden bu karara onay vermişti.

İşçiler, bu karara karışı çıkmış, bölüm bölüm bir araya gelerek fabrikalardaki ağır çalışma koşulları, ücretler vb. taleplerini de tartışmıştı. Emek Partisi Gaziantep Milletvekili Sevda Karaca ile taleplerini Meclise de taşımışlardı. Mart ayında TİS süreci başladığında sendikacılar, işçilerin hangi talepleri ile masaya oturulacağına dair soruları geçiştirmişti.

Sendikacıların bu tutumu karşısında işçiler sosyal medya platformlarını kullanarak TİS masasına götürülecek talepleri tartışıyor ve şu talepler üstünde birleşiyorlar.

• “Taban ücret en az 60 bin TL olsun
• Kıdem farkı her yıl için saat ücretine en az 6 TL olarak yansıtılsın
• Altı aylık enflasyon farkı+yüzde refah payı verilsin
• Sosyal haklara yüzde 150 zam yapılsın
• Vergi kesintilerini patron ödesin, aksi halde vergi dilimi yüzde 15’te sabitlensin!”

İşçilerin tutumu karısında Türk Metal işçilere karşı taarruza geçti.

Alelacele bir taslak hazırladı. Türk Metal’in ‘taban ücreti bile 42 bin TL’ye çektiği sendika taslağını işçiler kabul etmiyor. İşçiler kendi broşürlerini yazıp fabrika içinde dağıtırken etiketlerle de “uygun” her yere yapıştırarak taleplerinin işçiler arasında yayılmasını, işçilerin gündeminin sıcak maddesi olarak canlı tutulmasını amaçlıyorlar. OSB girişinde taleplerini ifade eden bir pankart asan işçiler, OSB girişi ve fabrikalar etrafında taleplerini Meclis, sosyal medya, pankartlar, afişler, duvar yazıları, etiketler… her araçla haykırıyorlar.(*)

Örneğin Renault işçileri (tabii sendikal mücadele içindeki her işçi kesimi de) “Biz neyi ve nasıl yapmadık?​” sorusuna, Erkunt işçilerinin bu TİS’e müdahaledeki araç zenginliği ve devamlılığına bakarak kendi yol haritalarını zenginleştirmede örnek alabilirler.

(*) Evrensel’in 13 Mart günkü sayısında Hasan Kara’nın “Erkut işçileri toplu sözleşmeleri için mücadele ediyor” başlıklı haberinde Erkunt işçilerinin TİS çalışması ayrıntılı bir biçimde aktarılıyor.