Bizim zehirli normalimiz

Stadyumlar ülkemizde cinsiyetçiliğin sürekli olarak beslendiği ve yeniden üretildiği alanların başında geliyor.

Tribünlerde cinsiyetçi küfürler ve tezahüratlar hiç eksik olmazken bu durumu bir sorun olarak gören ve engellemeye yönelik çalışma başlatan bir kulübe henüz rastlamadık. Üstelik işin cinsiyetçi boyutunun yanında ağır bir ekonomik bedeli de söz konusu olduğu halde.

Kulüpler, yönetmeliklerde “çirkin ve kötü tezahürat” olarak geçen küfürlü eylemler yüzünden hemen her hafta PFDK (Profesyonel Futbol Disiplin Kurulu) tarafından ciddi miktarda para cezasına çarptırılmalarına karşın bu tezahüratları rakibi ve hakemleri baskı altına almanın bir aracı yani kendilerine avantaj sağlayan bir koz olarak gördükleri için cezayı sineye çekiyor…

Engellemeye çalışmak bir yana zaman zaman bizzat cinsiyetçi söylemlerde bulunan yöneticilere hatta cinsiyetçi küfür içerikli tezahüratlara eşlik eden teknik direktörlere bile tanık olabiliyoruz.

Buna medyanın ve spor yorumcularının asla vazgeç(e)mediği, eril dil de eklenince, futbol oyunu adeta cinsiyetçilik üreten dev bir mekanizmaya dönüşüyor.

Fanatik taraftarların kullandığı dil zaten başlı başına zehir saçıyor. Futbol maçını cinsel ilişkiyle, rakip takımı ise kadınlıkla özdeşleştiren ve maç kazanmayı “Galip geldik” ya da “Yendik” gibi laflardan çok “Koyduk”, “Geçirdik” gibi tecavüz arzusunun dışa vurumu olan sözcüklerle ifade eden utanç verici bir dil.

Ama gel de kadını aşağılayan bu laflardan utananı bul…

Futbol yoğun ilgi gören bir spor dalı. Dolayısıyla taraftarlık da öyle. Kulüp tarihi üzerinden formaya kutsallık atfedilmesi ve taraftarlık aidiyetinin sadakat, fedakarlık gibi duygularla romantize edilerek özendirilmesi, rol model arayışındaki gençleri, çocukları etkiliyor ve onları tribünlere hakim olan cinsiyetçi fanatizmin kucağına itiyor. Böylesi bir ilişki zinciri içinde alttan sürekli olarak yeni nesil cinsiyetçi fanatik taraftarlar geliyor.

Fanatik taraftarlık ile cinsiyetçilik tamamen iç içe geçmiş durumda. Fanatizm demek, galip gelmek adına başta cinsiyetçi küfürler ve tezahüratlar olmak üzere rakip üzerinde baskı yaratan her türlü söylemi ve eylemi kabul edilebilir bulmak demek…

Cinsiyetçilik tribünlerde, küfür ve tezahüratların dışında farklı biçimlerde de sergilenebiliyor.

Mesela daha birkaç hafta önce, yenilgisiz rakip takımı bakire kadın yerine koyan ve galip gelince de kanlı göndermelerle “süslenmiş” pankart açarak bekaret almanın hazzını(!) doya doya yaşayan erkekler güruhu tribünde gururla sırıtarak poz vermişti…

Tribünlerdeki bu kepazece söylem ve eylemler yetmezmiş gibi geçtiğimiz hafta bu kez de bir takımın futbolcuları, ellerine tutuşturulan ve üzerinde “Doğal olan normal doğum” yazılı pankartla sahaya çıktı.

Kadınlara akıl vermeye ve kendimizce belirlediğimiz “normali” kadınlara dayatmaya ne kadar da hevesliyiz. Kadını küçümsemek, dışlamak, değersizleştirmek o denli içselleştirilmiş ve doğallaştırılmış ki sağlık bakanı pankartla ilgili olarak kendisine sorulan soruya, “Ne yani kadınlar maç izlemiyor mu?​” şeklindeki müthiş(!) bir saptamayla karşılık verdi!

Ülkemizde her yıl 500 civarında kadın, erkekler tarafından katlediliyor.

Kadın kırımında türlü söylemler, tezahüratlar, küfürler, eylemler aracılığıyla cinsiyetçiliği besleyip yeniden üretenler kadar bütün bu cinsiyetçi edimleri görmezden, duymazdan gelenlerin de payı olduğu gerçeği asla akıldan çıkarılmamalı…