Teknenin ucundan yaşamın kıyısına

Perva BACAKSIZ

Siz hiç yurdunuzu terk etmek zorunda kaldınız mı; evinizi, ailenizi, toprağınızı, işinizi? Peki siz hiç umut ettiniz mi? Savaşın bitmesini, evinize dönmeyi, yalnızca huzurlu bir hayat sürdürmeyi...

Bugün Türkiye’de 3 milyon 551 bin 78 göçmen bulunuyor. Dünya’da ise 244 milyon. Bu insanların tek isteği, kendilerini güvende hissetmek. İşte tam da bu sebeple aslında kendi kuyularını kazan devletlere, daha iyi bir yaşam umuduyla gidiyorlar. Ancak ne yazık ki gittikleri bu ülkelerde de, devletlerin uyguladığı milliyetçi politikalar yüzünden, halk tarafından dışlanıyorlar.

Fotoğrafta gördüğünüz kişi Pelan Hüseyin. O, ne yazık ki yuvasız kalanlardan biri. Gitmeyi umut ettiği Avrupa için canını yok sayanlardan biri, 28 kişilik tekneden sağ kurtulan tek kişi. Hem de bir mucize sayesinde. Batan teknenin uç kısmında tam 9 saat yardım bekleyerek kurtarılmış kişi o. Huzursuzca ölümü bekleyen 11’i çocuk 27 cesetten geriye hiçbir şey kalmamış. Ama geride bırakılan pek çok şey varmış; yitik kalmış hayatlar, umarsızca sulara gömülen binlerce umut ve evet bir de Pelan Hüseyin. Peki, sizce o ne hissetmiştir? Sizi her defasında ölüme çağıran o korkunç dalgalar, daha birkaç dakika öncesinde yanınızda olan, mutluluğa koşan insanların cesetleri ve dayanmanızı engelleyen açlığınız, susuzluğunuz, artık gücü tükenmiş olan kol ve bacaklarınız. Ama hayır hiçbiri Pelan Hüseyin’in ölümle verdiği bu savaşı yenmesine mani olmadı.

Peki ya bizim yaşadığımız savaş, savaşların sonucu ne olacak? Para, güç ve iktidar hırsı yüzünden harcadığımız onlarca can ne olacak? Soruyorum size, ne zaman “dur” diyeceğiz?