Aşçılar Derneği: Sahipsiz, ortada kalakaldık

A. Yüksel KEKLİK
Denizli Aşçılar Derneği Başkanı*

Merhaba sevgili aşçı kardeşlerim. Artık yeni stratejilere ihtiyacımız var. Maalesef yaşamımızı yeniden yapılandırmamız gerekiyor. Yeni düzende bizler elbette yer alacağız lakin eskisi kadar hepimize iş imkanı sağlanır mı? İşte burası muamma bizler (mutfak emekçileri) bir bütünüz, salonda çalışan garson, komi, barmen ve adını bilemediğim mutfakta çalışan aşçıbaşı, aşçı yardımcı, bulaşıkçısı ve daha mesleki terimlerini bilmediklerim. Artık bizler kendimize yeni çalışma alanları bulmak zorundayız. Çünkü artık hepimize yetecek mutfaklar maalesef üzgünüm ki yok.

Bundan sonrası ne getirir ne götürür bilen de yok, öngörü de yok. Hepimizin de bildiği gibi restoranlar kapatıldı pandemiden dolayı. Amenna kapatılsın mesele bu da değil, asıl mesele bizler aşçılık iş kolu çalışanları ve işletme sahipleri bundan sonra yaşamlarını nasıl ve ne ile, hangi gelir ile devam ettirecek. İşte bütün soru bu. Sorunun muhatabı kim? Bizleri kuruyup kollayacak merci, makamlar kimler, bileniniz var mı? Biz aşçılar ve dahili yan kollarımız olan salon emekçileri, bizler kimin kapısını çalacağız, halimizi kime arz edeceğiz şahsen ben bilmiyorum. Bileniniz varsa lütfen açıklasın.

Birilerinin çıkıp bizlere bir açıklama yapması lazım diye düşünüyorum. Eminin sizler de merak içindesiniz bundan sonrasını ‘Biz ne olacağız’ diye. Hepimizin geçimini sağlamakla yükümlü olduğumuz bir ailemiz var, yaşamımız var, kiramız var, yememiz içmemiz, ödemekle yükümlü olduğumuz kredilerimiz var, okula giden öğrencilerimiz var. Liste bu şekilde uzar gider. Şimdi biz zurnanın zırt dediği yerdeyiz. Sahipsiz ortada kalakaldık. Birileri bizim sesimizi duymalı mı, evet duymalı ama nasıl? Devlet kapısına gitsek bizim muhatabımız kim bilmiyoruz. Dernekler, federasyonlar, konfederasyonlar bunlar zaten dut yemiş bülbül sesleri solukları çıkmıyor. Bir bireyimiz olduğu yerde, bölgede bir şeyler yapmalı, ama nasıl?

Bence bizim haklarımızı mesleki örgütlerimiz (federasyon, konfederasyonlar) çıkıp bu içler acısı duruma bir açıklama yapmalı. Bizlere sahip çıkmalı, yoksa gelen günler biz aşçıların hali çok perişan yapacak. Allah muhafaza kötü gidişat yeni bunalımlara gebe. Akşam evine, çoluk çocuğuna bir ekmek aş götürememek ne demek hepimiz iyi biliyoruz. Zaman zaman yaşadık. Kısa zamanda bu halimize bir çare bulunmalı, bulmalılar. Birileri çıkıp iyi veya kötü bir şeyler açıklamalı. Ya “ölün” demeliler ya da bize aşçı camiasına bir yol göstermeliler. Şimdilik iyimserim, iyimseriz, iyimser düşünüyoruz. Lütfen çıkın bizlere bir açıklama yapın. Bu yazının bütün sorumluluğu bana aittir, ekmeğimi kazandığım mesleğim (aşçılık) adına ve bütünü adına dile getirdim, saygılarımla.

* Bu yazı ilk olarak turkascihaberleri.com adresinde yayımlanmıştır.