“Ne zamana kadar yok sayacaklar’’

Gülten İNAL

Uludağ Üniversitesi

Uludağ Üniversitesi İktisat Bölümü öğrencisi olan arkadaşımızla asgari ücreti tartışıyoruz. Hem okuyup hem geçimini sağlayabilmek için Görükle’de bir kafede baristalık yapan arkadaşımız, kafelere getirilen saat kısıtlamasıyla işsiz kalan onlarca gençten biri. Çalışma saatlerinin kısıtlanması ile işveren tarafından ücretsiz izinli gösterilen arkadaşımıza şu anki koşullarını ve geçimini nasıl sağladığını sorarak başlıyoruz. “Bu ay işyerinde çalıştığım gün kadar aldığım para ile geçiniyorum. O da yetmiyor, işyerinin kapanması beni zaten zorlarken bu ay paramı da eksik aldım. Devletten aldığım kredi dışında bir gelirim yok, onunla idare etmeye çalışıyorum” diyerek ifade ediyor. Bu durumun onun hayatında ne gibi eksikliklere sebep olduğunu sorduğumuzda “Hiçbir şekilde geçinemiyorum, her uyandığım gün yarın ne yapacağım sorusu aklımdan çıkmıyor. Aldığım para ile barınma ve yeme ihtiyaçlarımı giderebiliyorum. Bazen paramın yetmesi için bazı şeyleri kısmam gerekiyor. Daha az yemek yiyorum mesela,” cevabıyla karşılaşıyoruz. Gençlerin yaşadığı bu sorunlar onları en temel ihtiyaçlarından mahrum bırakıyor. Pandemi döneminde korkulması gereken hastalıkken şu an işsizlik ve gelecek korkusu öne çıkıyor. Bu tartışmayı yaparken arkadaşımız derin bir iç çekerek “Neden gençler geçinemiyor diye çıkışıyorlar. Gençlerin parası mı var, nasıl geçinsin bu gençler? Yok saydıkları bir gençlikten ne bekliyorlar,” sözleri ile gençlerin tepkisini dile getiriyor. 2020 biterken yıla hangi hayaller ile başladığını, hangilerini gerçekleştirebildiğini merak ediyoruz. “Daha önce hayal etmek çok kolaydı. Sürekli yurt dışına gitmeyi, gezmeyi, rahatlıkla hayal edebiliyordum; ama artık hayal bile edemiyorum. Hayallerim yarını çok rahat bir şekilde geçirmekten ibaret artık” diyerek gençlerin hayallerinin bile kısıtlandığına dikkat çekiyor. 

“HİÇ 2000 LİRA İLE GEÇİNMİŞLER Mİ?​”

Asgari ücret belirleme komisyonunun bu ay belirleyeceği taban ücret, işçilerin ihtiyacına göre belirlenecek mi ve bu tutar yeterli olacak mı? Bu konu hakkında genç bir işçi olarak neler düşündüğünü soruyoruz. “Bu ücreti belirleyip onaylayacak olanlar hiç 2000 lira ile geçinmişler mi? Sanmıyorum. Orada bu ücreti belirlemesi gerekenler işçiler olmalı” diyor. Asgari ücreti belirleyecek komisyonda, çalışan öğrenciler ve gençler adına bir belirleme yapıldığını düşünüyor musun, diye soruyoruz devamla. “Okuyabilmek için çalışmak zorundayız, ne kadar acı da olsa bu böyle. O komisyonda okuyabilmek için çalışmak zorunda olan öğrencilerinde yer alması gerekiyor. Nereye kadar yok sayacaklar bizi?​” ifadeleriyle, gençlerin yok sayıldığına vurgu yapıyor. Belirlenecek olan tutar hakkında bir fikrinin olup olmadığını sorduğumuzda ise “En az 3000 lira olmalı; evet, bu bile şu an içinde bulunduğumuz ekonomik koşullarda az belki; ama en azından temel ihtiyaçlarımızı eksiksiz bir şekilde giderebilmemiz için şart!” diyerek tamamlıyor sözlerini.