Bandırma ulaşım hakkı için mücadelede!

Bandırma Öğrenci Dayanışması

Her geçen gün daha da derinleşen ekonomik krizle beraber öğrencilerin yaşam koşulları bırakın zor olmayı, artık hayatta kalma mücadelesine dönmüş durumda. Buna karşılık hiçbir iyileştirme yapılmadan her güne yeni zamlar ve yeni zorluklarla uyanıyoruz. Bandırma On Yedi Eylül Üniversitesi öğrencileri ve Bandırmalı lise öğrencileri olarak son süreçteki zamlardan önce de eğitimimizi zor devam ettirebildiğimiz bir ekonomiyle baş etmek zorundaydık. Ekonomik krizin derinleşmesiyle yapılan bu insanlık dışı zamlar biz öğrencilerin altından kalkamayacağı bir boyuta çoktan ulaştı. Arkadaşlarımız, henüz üniversitenin başında en temel ihtiyaçlardan olan barınmayı karşılayamayıp okullarını ve geleceklerini bırakıp memleketlerine geri döndüler. Bu krizin bir sonucu olarak, bugün liseli üniversiteli fark etmeksizin birçok öğrenci yarınını göremiyor, aynı zamanda öğrencilerin her talebini bütçe kısıtlaması bahanesiyle geri çevirenlerin krizle birlikte dara düşen büyük şirketlerin milyonlarca liralık borçlarını sildiklerine defalarca tanık olduk. Bütün bunların üstüne, eğitim kurumlarımıza ulaşmamıza engel olma boyutuna varan, ardı arkası kesilmeyen zamların sonucunda 4 kilometrelik yol için bizden 4 TL isteyen bir ulaşım düzeni kuruldu.

BİZ MÜDAHALE ETMESSEK DURUM AĞIRLAŞACAK

İşte tam olarak bu koşullarda; aslında yurtlarımızda, evlerimizde, kafelerde yani bireysel çevrelerimizle konuşup, tartıştığımız bu sorunları ve çözümlerini bir araya getirmek, bu ortak tepkiyi örgütlemek amaçlı “öğrenciler birlikte güçlü” söylemiyle Bandırma Öğrenci Dayanışması kuruldu. Dayanışmamızın ilk durağı öğrencinin bütçesine ayda yaklaşık 200 TL’lik bir gider olarak yansıyan, ranta dayalı tasarlanmış ulaşım sistemi. Kendini politik veya apolitik olarak tanımladığı fark etmeksizin sorunların farkında olan ve müdahale etme niyetindeki gençlerle olabildiğince geniş bir ağ oluşturarak yola çıktık. Yeni arkadaşlarla bir araya gelmenin aracı olarak imza kampanyasını bir yöntem olarak seçtik. Bu kampanya, ucuz ve nitelikli ulaşım talebimizi kapsadığı kadar, aynı zamanda da ulaşılabilir bir eğitim hakkı talebimizi içeriyor. Daha bütüncül olarak, aslında karşımızda krizin faturasını gençliğe, halka ödetmeye çalışan bir düzen olduğunun farkındayız. Bize ait olmayan bir krizin yüklerini reddetmek üzere bir adım atmadığımız sürece, eğitim ve yaşam koşullarımızın daha da ağırlaşacağını biliyoruz. Bu bilinç ile arkadaşlarımızla birlikte kantinlerde, yemekhanede ve yurtlarda masa masa, oda da dolaştık ve yaklaşık iki bin imza topladık. İmza kampanyasının ardından kamuoyu oluşturmak amaçlı Twitter kampanyası yaptık ve yereldeki emek ve demokrasi güçleriyle iletişime geçip onlarla birlikte basın açıklaması gerçekleştirdik. İmza alırken masa sohbetlerimizde gençliğin bireysel kinlerinin ve değiştirme isteklerinin yoğunluğunu fark etmek hiç zor değil. İmza toplarken temasa geçtiğimiz, tanıştığımız arkadaşlarla bu işin bir sonraki adımının ne olabileceğine dair tartışmalarımız elbette ki oldu. Bu tartışmalardaki bütünüyle umutsuz yaklaşan gençlerin dışında, sadece imzanın yeterli olmayacağı, üstüne eklenecek eylemselliğin sürecin asıl belirleyicisi olacağını düşünen gençler yoğunluktaydı. Ancak her ne kadar geçmiş yıllara nazaran daha tepkisel bir gençlikle karşılaşmış olsak da bu duygu yoğunluğunun oluşturduğu beklentilerin aksine bu öfkenin sahaya inmesi hala daha o kadar kolay olmuyor. Daha önce aktif bir siyasetle tanışmamış olan liseli ve üniversiteli gençlerin çekinceleri büyük oranda devam ediyor. Bandırma Öğrenci Dayanışması'nın mücadele alanlarından bir tanesi de bu politikadan kaçış alışkanlığı. İmza kampanyamız ve basın açıklamamız sosyal medyada, tüm bir gençliğin görebileceği şekilde, bir mücadele örneği olarak yer aldı. Yine sosyal medya üzerinden aldığımız destekler de bunun kanıtı niteliğinde. Bu süreç, sadece ulaşım sorunlarını değil yurtların, yemekhanelerin sorunlarını, genç kadınların sorunlarını tartışmamıza fırsat yaratmış olmasıyla Bandırma'da bir mücadele geleneğinin oluşması için bir adım oldu. Bu adımın tartışmalarla derinleşmediği, eyleme geçmenin önündeki çelişkilerin çözülemediği takdirde başlayan hareketin hızlıca durulacağının farkındayız. Bunun için, yaşam alanlarındaki sorunların farkında olan, mücadele araçlarıyla henüz tanışmamış veya bazı çekincelere sahip gençlerle tartışmaları sürdürmek zorundayız. Nasıl bir kente ihtiyacımız var, nasıl bir eğitim almamız gerekiyor gibi sorularla tetiklenmiş beyin fırtınalarına ihtiyacımız var. Ardından bu tartışmaların nihayetinde nasıl bir ülke istiyoruz sorusunun cevabının en tutarlı şekilde ortaya konulduğu diyaloglar ve buluşmalar inşa etmeliyiz. Bu inşanın pratik hamlelerle desteklenmesiyle örgütlü mücadelenin önemini ve gerekliliğini en somut şekilde ortaya koyabileceğimize inanıyoruz. Evlerinde, yurt odalarında hayatı bir sinema perdesiymişcesine seyreden gençlerle de kol kola verip hayatın akışına müdahale etmeye başladığımız zaman Bandırma'ya gerçek anlamda renk vermiş olacağız.