“Bazı zamanlar cebimizde su alacak para bile olmuyor”
"Artık öyle bir hale geldik ki hayatımızda bir an olsun sorunları, dertleri konuşmadığımız bir zaman olmuyor."
Kaynak: Freepik
Eren
Esenyurt Kıraç Anadolu Lisesi
Hepimizin bildiği iğneden ipliğe gelen son zamlar, artık liselerdeki kantin yiyeceklerini de vurmaya başladı. Kantin gıdalarına son bir yılda %70 zam geldi. Öyle ki artık kantin, öğrencilerin teneffüslerde koştuğu yer olmaktan çıkıp boyun eğdiği yer haline geldi. Hesapladığım kadarıyla ailelerin çocuklarının tost, ayran, su gibi temel gıda ihtiyaçlarını giderebilmesi için vermesi gereken harçlık aylık en az 600 TL. Bu konuya dair arkadaşlarımla konuştuğumda ise hem yiyeceklerin gereksiz pahalı olduğunu hem de yemek aldığın zaman içindeki malzemenin az olmasından dolayı doyurmadığını söylüyorlar. Karnımızı doyursak bile susadığımızda su alacak paramızın bazı zamanlar olmadığı bir gerçek. Maddi olarak bu sorunlarla boğuşan ve en son çareyi okulu bırakıp çalışmakta gören arkadaşlarım da var.
“ÜCRETSİZ EĞİTİM HAKKIMIZ ELİMİZDEN ALINIYOR”
Tabii ki bu zamlar yalnızca yiyecekleri değil ulaşım araçlarını da vurdu. Belediye otobüslerinin okulun önünden geçmemesinden dolayı öğrenciler minibüse binmek zorunda kalıyorlar. Evi uzak olup dolmuşla giden öğrencilerin gidiş dönüş parasını hesaplarsak aylık 150 TL gideri oluyor. Üstelik dolmuş şoförleri indirimli fiyat olduğu için biz öğrencileri minibüse almıyor. Bunlarla beraber test kitaplarına da %40 zam geldi. 11 ve 12. sınıf öğrencilerinin test kitabı alamaması, üniversite sınavlarına hazırlanmalarını zorlaştırıyor. Öğrencilerin sınavlara daha iyi hazırlanmaları için test kitaplarına vb. temel ihtiyaçlara zam yapılmamalıdır. Okul harçlığını çıkarmak için hafta sonu çalışan arkadaşlarım, artık okulu bırakmaya karar verdiler. Bu sisteme dur demeliyiz. Biz en temel hakkımız olan ücretsiz eğitim hakkımızın elimizden alınmasını kabul etmemeliyiz. Artık öyle bir hale geldik ki hayatımızda bir an olsun sorunları, dertleri konuşmadığımız bir zaman olmuyor. Yaşamak bu olmamalı, biz hak ettiğimiz gibi yaşamalıyız.