Mitaş işçisi: Bizi enkaz altında bırakan bu düzene karşı siyaset yapalım
"Pandemi döneminde nasıl işçi sınıfı zorla fabrikalara kapatıldı, binlercesi 25/2’den atıldı, birçok hak gasbedildiyse, işte bugün de depremin faturasını ödeyen yine yoksul halk oluyor."
Fotoğraf: MA
Mitaş işçisi
Ankara
Depremin yaraları henüz sarılmamışken, milyonlarca depremzede, neredeyse her gün iktidar tarafından baskı ve hakarete uğruyor. Öne sürdükleri argümanlar çürüdükçe, her muhalif sese saldırmaya devam ediyorlar. Pandemi döneminde nasıl işçi sınıfı zorla fabrikalara kapatıldı, binlercesi 25/2’den atıldı, birçok hak gasbedildiyse, işte bugün de depremin faturasını ödeyen yine yoksul halk oluyor.
Böylesi bir dönemde işçilere “Siyaset yapmayın” diyenler işçilerin ve halkın en büyük düşmanlarıdır. “Bunların zamanı mı” diyenler bizim haklarımızı çalıp çırpanlardır. Bugün depremzedelere hakaret edenler, dün madenciyi tekmeleyeni kollayanlardır. Bugün muhalif basını susturanlar dün işçilerin grevini yasaklayanlardır. Bugün “Beni özele götürmeyin” diyen depremzedeyle dün Soma’da göçük altından çıkarıldıktan sonra “Çizmelerim sedyeyi kirletmesin” diyen madencinin aynı kaderi paylaşmasının sebebi AKP iktidarı, sermayedir.
HESAP VEREN YOK HAKARET EDEN VAR
Ücretlerimizden aldığımız ürünlere kadar her kalemden kesilen vergiler nerede diye sorduğumuzda buna cevap vermiyorlar. Yolsuzluk, hırsızlık ve talan almış başını gitmiş ama hesap veren yok, istifa eden yok, ama hakaret eden, tehdit eden var. İstanbul’da Kızılay önünde açıklama yapan sol ve sosyalist arkadaşların karşılaştığı tablo da devletin yüzünü görmüş olduk.
Sürekli kan bağışı ve maddi yardımlarla büyüyen, Ensar Vakfına 8 milyon lira aktaran Kızılay deprem anında insanlar ölümle, soğukla, acıyla baş başa iken elindeki çadırları satmakla meşgul. Gerçi dün bu iktidarın bakanı Ruhsar Pekcan, pandemi döneminde devlete yüksek fiyattan dezenfektan satmadı mı?
METAL İŞÇİSİ NE YAPMALI?
Acımasızlığın, dipsizliğin alasını yaşıyoruz. Peki on binlerce metal işçisi böylesi bir durumda ne yapmalı?
Bir tarafta birileri Suriyeli düşmanlığını körüklerken, bir yanda bazı satılmış bürokratlar seçim olursa iç savaş çıkar çığırtkanlığını alenen yaparken, sendika ağaları bu süreçte ortalarda gözükmezken, patronlar saldırılarını artırırken bizim de siyaset yapmamızın tam zamanı. Metal işçisi dostlar, siyaset yapalım. Milyonları enkaz altında bırakan sermaye düzenine karşı siyaset yapalım. İşte o zaman gerçek taraflaşma yaşanır. İşte o zaman verdiğimiz kavga sonucu insanlık bu barbar sistemle hesaplaşma yoluna girer...
