Safiport işçisi: Al ağacında doğmuş, ver ağacı nedir bilmiyor

Safiport işçisi
Kocaeli

Marmara Bölgesi’nin en büyük ikinci limanı olan Safiport Limanında bine yakın işçi çalışıyor. Sizlere limanda çalışan işçilerin çalışma ve yaşam koşullarından bahsetmek istiyorum. Öncelikle limanda ücret konuşmak yasak. Şubat ayında zamlı maaşı alacağız ama kimse ne kadar zam alacağını bilmiyor. Hepimiz için sürpriz olacak yani. İşçiler en az yüzde 50 zam beklentisi içinde. RTG bölümündeki arkadaşlar 23-24 bin lira, terminal çekiciler 20-22 bin lira, STS bölümündeki arkadaşlar ise 30 bin lira civarında alıyor. Anlayacağınız hepimiz yoksulluk sınırının altında maaş alıyoruz. Beyaz yaka diyebileceğimiz arkadaşlara yılbaşı ve bayram ikramiyesi var ama mavi yakanın tek bir sosyal hakkı yok. Kuru maaş ile geçinmeye çalışıyoruz.

YAKIN ZAMANDA BİR ARKADAŞIMIZ ÖLDÜ

Limanda yemekler en düşük fiyatlı menüler üzerinden hazırlanıyor. Yemekleri yiyemeyen arkadaşlarımız da oluyor. Yapılan anketlerde yemek için sürekli kötü not veriyoruz.

Terminal çekici bölümünde çalışan arkadaşlar bazen 12 saat çalışıyor. İş yoğunluğu olunca, yeteri kadar dinlenmeden tekrardan diğer vardiyaya geliyor.

İş güvenliğinin arka planda olduğu bir limandan bahsediyoruz. Kapasitesinin çok çok üzerinde araç park edildiğini görüyoruz. Limanda yer daralınca iş kazası riski artıyor. Çok yakın zamanda bir puantör arkadaşımızı kaybettik.

Patronun birçok şirketi var. Çimento fabrikası var, şeker fabrikası var, acentesi var, 4 tane gemisi var. Var da var yani, büyüdükçe büyüyor. Ama bazen limanda çay için iki üç gün şeker bulamıyoruz, bazen kağıt bardak olmuyor.

Safiport işçinin sorunlarını öncelik yapmayan bir liman. Patron sürekli işçiden fedakarlık yapmasını, özverili olmasını istiyor. Karşılığında ne veriyor? Hayat pahalılığı her gün artıyor. Giyimi kuşamı düşünüyorum. Bu maaşla nasıl olacak? Sosyal hayatı yaşamaya ne vakit var ne de ona yetecek paramız. Kısaca kendinden kıs geçin deniliyor. Dedim ya kuru maaşla ne yapılabilir ki?

HER HAREKET DOLAR

Evet, yüzde 50 zam beklentisi var. Yapılan zam yılda bir sefer oluyor. Ama her şeye zam geliyor. Maaşlar çok kısa sürede eriyecek. Biz bunları yaşarken limandaki her hareketin dolarla fiyatlandırdığı aklıma geliyor. Gemiyi kıyıya yanaştır dolar, gemiyi kıyıdan uzaklaştır dolar, konteyner indir bindir dolar, araç park et dolar. Anlayacağınız patron korkunç paralar kazanıyor.

Peki bizim bu kadar ucuza çalışmamız tesadüf mü? Bence değil. Bizim birliğimiz yok. Düşünüyorum da birlikte hareket ettiğimiz bir olay var mı diye, aklıma gelen yok. Yemekler kötü diye sadece ankette itiraz ediyoruz. Ya da bireysel tavır alıp yemek yemiyoruz. Peki, bu neyi değiştirdi? Hiçbir şey değişmedi. Kötü yemekler gelmeye devam etti. İş arkadaşımız hayatını kaybetti. Dersler çıkarıldı mı, iş güvenliği konusunda ne yaptılar? Liman biz çalışanlar için çok mu güvenli hale geldi? Tabii ki hayır. İşçilerin birliği, birlikte hareketi yoksa oradan hayrımıza bir sonuç çıkmayacaktır. Bir şey yapmazsak işçi arkadaşlarımızın patron için söylediği “Al ağacında doğmuş, ver ağacı nedir bilmiyor” sözünü söylemeye devam ederiz.