Kanlı ek ders parası istemiyorum

Bir meslek lisesi öğretmeni

“Çocuk Hakları Sözleşmesi - madde 32: Taraf devletler, çocuğun, ekonomik sömürüye ve her türlü tehlikeli işte ya da eğitimine zarar verecek ya da sağlığı veya bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaksal ya da toplumsal gelişmesi için zararlı olabilecek nitelikte çalıştırılmasına karşı korunma hakkını kabul ederler.”

“5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun (ÇKK) 3/1-a maddesi uyarınca daha erken yaşta ergin olsa bile, 18 yaşını doldurmamış kişi çocuktur.”

“Anayasa madde 41: Aile, Türk toplumunun temelidir ve eşler arasında eşitliğe dayanır. Devlet, ailenin huzur ve refahı ile özellikle ananın ve çocukların korunması ve aile planlamasının öğretimi ile uygulanmasını sağlamak için gerekli tedbirleri alır, teşkilatı kurar.

(Ek fıkra: 7/5/2010-5982/4 md.) Devlet, her türlü istismara ve şiddete karşı çocukları koruyucu tedbirleri alır.”

En son 14 yaşındaki Arda Tonbul’un fabrikada can vermesi ile bu öğretim yılında 7 öğrencimizin iş cinayetine kurban edildiğini üzülerek öğrenme durumunda kaldım.

Çukurova’da çocuk yaşta işçilik yapan ve son anda ölümden dönen bir yurttaş olarak, çocuk işçilerin canları uğruna patronlara kalkan yapılmasını kabul edemiyorum. Çocuklar hem fizyolojik olarak hem de pedagojik olarak yetişkin bireyler değildir. Bu yaşlarda örneğin el ayak koordinasyonlarında uyum sağlayamadıkları veya dikkatlerinin dağınık oldukları sık sık görülmektedir.

MESEM stajlarında zorunlu görevli alan bir eğitim emekçisiyim ve aldığım kanlı ek ders; öğretmen, baba ve bir insan olarak vicdanımı derinden yaralıyor. Bu kanlı para için stajlarda görev almak istemiyorum ve bu konuda duyarlı sendikaların, siyasi partilerin, sivil toplum kuruluşlarının, basının bu işleyişe dur demesini ve somut adımlar atmamıza destek olmasını bekliyorum. Örneğin eğitim sendikaları bu stajlarda görev almak istemeyen üyeleri için dilekçe desteği verebilir. Öncelikle biz eğitim emekçileri bu eylemi gerçekleştirirsek, MESEM’e karşı mücadele eden siyasi partiler de TBMM’de sesimiz olur. Basın da bu sesimizi yükseltir ve hep birlikte bu ülkenin çocukları için; yoksul çocukları için bir şeyler yapmış oluruz. Bir gün geriye dönüp baktığımızda, halen bu düzende vicdanımızı yitirmemişsek eğer, ‘keşke’ demek zorunda kalmayız... Bu konuda her kesimden sorumluluk hisseden yurttaşın bu desteği vereceğini umuyorum...