Yapacak ne çok işimiz varmış...

Ford Otosan işçisi
Kocaeli

Merhaba Evrensel okurları,

Bu yıl 1 Mayıs’a metal fabrikasında çalışan bir işçi olarak İzmit’te katıldım. Sendika (Türk Metal) Bursa’ya gitti anacak yerel 1 Mayıs’ın daha kıymetli olduğunu düşündüğümüz için birkaç arkadaş kendi şehrimizde kutlamayı daha uygun gördük.

Çok güzel bir 1 Mayıs geçirdik. Kötü hava koşullarına rağmen taleplerimizi hep beraber söyledik. 1 Mayıs’a ilk kez katılan bir arkadaşımız tüm dövizleri okuyup yapılacak ne çok iş var dedi. Gerçekten yapılacak çok işimiz, haykıracak çok talebimiz var. Tam da bu yüzden o alanda olmalıydık.

Çevremizde katılmayan arkadaşlarımız “Oraya gidince mi bu talepler olacak, boş iş” gibi söylemlerde bulundular. Yabancı değiliz, her 1 Mayıs’ta bu sözleri de duyuyoruz. Ancak anlatmaya da devam edeceğiz, elimizde olan hiçbir hakkın altın tepside sunulmadığını ve o alanlarda alındığını!

Diğer taraftan Bursa’da da 1 Mayıs kutlandı. Benim kendi çevremden giden arkadaşım yoktu. Ancak elbette giden başka işçiler de oldu. Fotoğraflarda ise sadece temsilciler ve delegeler görüyoruz. Sendikanın buna dair tek çalışmasının servis ayarlamak olmasının sonucunu alanda da gördük diyebiliriz. 1 Mayıs’ı bağlamından kopararak, sadece şov işine dönüştürerek insanları zorla oraya götürmek istediler. Vergi yükünün hepimizi ezdiği şu dönemde düzgün 1 Mayıs örgütlemek yerine yine sadece şov yapmayı seçtiler.

Nasıl olsaydı güzel olurdu?

Sendika çok daha öncesinden 1 Mayıs’ı işçilere anlatsaydı, neden alanda olmamızın gerektiğini gelip işçilerle tartışsaydı, gerçekten talepleri ortaklaştırıp belirleseydi, yer seçimi konusunu biz işçilere de sorsaydı asıl 1 Mayıs öyle olurdu!

Ama taleplerden uzak, işçinin ne istediğine dair asla kulak kabartılmayan 1 Mayıs geçirildi.

Bundan sonraki 1 Mayıslar için böyle geçmesin ve gerçekten biz işçilerin 1 Mayıs’ı olsun istiyorsak; sendikamızda o söz hakkını almak işin uğraşacağız ve sendikayı zorlayacağız!

Taleplerimizle hep beraber alanda olacağımız günlere!