Patrona milyarlar, işçiye 5 metre kumaş

Bossa İşçisi
Adana
Merhaba Evrensel okurları. Ben Adana Organize Sanayi Bölgesi’ndeki Bossa fabrikasında çalışan bir işçiyim. Fabrika, kot ve denim kumaş üzerine çalışıyor, dışarıdan kumaş geliyor, işlenip satılıyor. Fabrika 3 vardiya olarak çalışırken yaklaşık 3 bin işçi var. Öz İplik-İş Sendikası fabrikada yetkili sendika ve toplu sözleşme yapılıyor. Ancak biz işçilere sorarsanız ‘Sendikanın adı var, kendisi yok’. Niye diye sorarsanız şöyle açıklayayım. Ücretler, yemekler, servisler, taşeron düzeni ve daha birçok sorun sendikalı bir iş yerinde bu kadar olmaması lazım. Bossa her yıl 5 milyon metre kumaş satın alıyor. Her vardiyada bir günde ortalama 67 bin metre kare kumaş işlenerek kot ve denime dönüştürülüyor. Üç vardiyanın olduğu fabrikada bu sayı günlük olarak 201 bin metre, aylık olarak ise toplam 6 milyon 30 bin metre civarına denk geliyor. İşlenen kumaşların metresi 5 avroya satılıyor. Yani ortalama bir hesapla aylık 30 milyon 150 bin avro sırf bu kumaşların değeri varken bu rakam TL bazında bugünkü kur hesabına göre 1 milyara avroya kadar çıkıyor. Bossa’nın bu devasa üretim ve kâr oranlarına bir de işçi ücretleri gözünden bakacak olursak arada dudak uçuklatan farklar göz önüne çıkıyor. Bugün fabrikada kadrolu bir şekilde işe giriş ücreti 26 bin lira. Nisanda 10 yıllık işçi ise bunun bin lira fazlasına çalışıyor. Yani bizim bir günlük ücretimiz fabrikanın bir dakikadan daha kısa sürede yaptığı üretimden çıkıyor bile.

ÜÇ FARKLI STATÜDE ÇALIŞIYORUZ

Fabrikada işe başlayanlar hemen Bossa bünyesine alınmıyor. İlk önce 15 ay boyunca fabrika içinde kurulmuş Gürfa taşeron fabrikasında herkesle aynı işi yaparak güvencesiz, sendikasız bir şekilde çalışılıyor ve toplu iş sözleşmeden yararlanılmıyor. Bu kısımda olanların aylık ücreti 20 bin lira. Sendika neden bu duruma itiraz etmiyor? Neden aynı fabrikada farklı statüde işçilerin olmasına itiraz etmiyor? Bir taraftan fabrikada çalışıp emekli olanlar da 23 bin lira alıyor ve onlarda haklardan yararlanmıyor. Kadrolu dediğimiz Bossa bünyesinde olan işçiler ile çok fazla hakları var sanılmasın. Önümüz Kurban Bayramı ve sendikacıların imzaladığı toplu sözleşmeye göre kurban parası olarak bize 400 lira veriliyor. Bu parayla kurbanın bir bacağı bile alınamaz. Haklarını yemeyelim, bir de en dandiğinden 5 metre kumaş veriliyor işçilere! Palmiye Tekstil Fabrikasında Bossa ile aynı kişiye sahip ama orasının kurban parası 5 bin lira deniliyor, orada sendika bile yok. Multinet alışveriş çeki 3 ayda bir 2 bin lira olarak veriliyor. Az önce siz de okudunuz milyonlar, milyarlar bir tarafa bir de işçilere reva görülen sadaka yardımları bir tarafa!

BİZE REVA GÖRÜLEN İNSANLIK DIŞI KOŞULLAR

Dedik ya, fabrikada sendikanın adı var, kendisi yok diye. Servislerimiz ayrı bir sorun. Yeterli servis olmadığı için ara vardiya ve gece vardiyasına giderken bir buçuk saat önceden servise biniyoruz. Adana yaz sıcaklarında klimalar çalışmıyor servislerde. Bunların hepsini sendikacılara iletiyoruz, şube başkanına kadar ilettik ama geri dönüş yapmıyorlar. Her gün şehir merkezine gündüz vardiyasından sonra servisin kalkması gerekirken 2-3 günde bir anca kaldırıyorlar. Yemeklere gelecek olursak, onların da artık hiç tadı tuzu kalmadı. İşçilere sürekli pirinç, bulgur yediriyorlar. Et yemekleri haftada bir anca çıkıyor. Bu kadar şeyi üretip bu kadar zenginlik yaratıyorsak daha iyi koşullar istiyoruz.

HAKKIMIZI İSTİYORUZ

Fabrikada şu sıralar emekli olarak çalışanlar haklarının, ücretlerinin düzeltilmesini istiyor. Aynı işi yapıp neden düşük ücreti aldıklarını soruyorlar. Haklılar. Şimdi hükümet temmuzda ara zam yok diyor ama bu şartlarda nasıl olacak? Bence yapmak zorunda kalacaklar. Biz de bize sorulmadan imzalanan toplu sözleşmeler yüzünden bu haldeyiz. Ek zam bize de yapılması gerekiyor. Ve birçok yerde olduğu, özellikle kamuda verildiği gibi biz de banka promosyonu istiyoruz. Bunun hakkımız olduğunu düşünüyoruz.