Sıra arkadaşımız Rojin’in ölümünün sorumluları kimler?

Beritan ÖZEL

Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi

27 Eylül günü akşamı arkadaşlarına sahile çakıl taşı toplamaya gideceğini söyleyen sıra arkadaşımız Rojin Kabaiş’den 18 gün boyunca haber alamadık. Cansız bedeni 15 Ekim Salı günü Molla Kasım Köyü’nün sahilinde bulundu. Söz konusu olan köy, üniversitemize yaklaşık 25 km uzaklıkta ve kampüs sahiliyle aralarında uzun bir körfez bulunmaktadır. Bu durum, bize “Rojin intihar etti” iddialarını yalanlar niteliktedir. İntihar etmeyi düşünerek sahile giden bir kişi arkadaşlarına birlikte gitmeyi teklif eder mi? Veya yanına kekini alır mı? Gerçek şu ki sizler kadınlara bir göl kıyısında oturup bir kek yemeyi, müzik dinlemeyi çok gördünüz.

ROJİN İÇİN HAYKIRDIK!

Van YYÜ öğrencileri olarak Rojin arkadaşımızın ölüm haberini duyduğumuz andan beri içimiz hüzün, hayal kırıklığı ve korkuyla dolu. Arkadaşlarımızla zaman zaman gidip oturduğumuz, eğlendiğimiz sahilin önünden geçmeye korkar olduk. Çünkü şu an Rojin’in yerinde ben veya diğer kız arkadaşlarım olabilirdik. Bu düşünce insan psikolojisinde derin yaralara yol açabiliyor. Rojin kardeşimizin vefat haberinden sonra bunun bir cinayet olabileceği hakkında tartışmaya başladık. Münakaşalarımız sonucunda Rojin arkadaşımızın yeterli önlemlerin yetkililer tarafından alınmaması, ihmal ve tedbirsizlikler nedeniyle öldürüldüğü sonucuna vardık. Üniversitemizde gerekli önlemler alınmadı. Kampüsün halka açık olması, kameraların sayısının az olması gibi birçok örnek bunun kanıtı niteliğindedir. Biz YYÜ öğrencileri olarak kendimizi güvende hissetmiyoruz. Gerekli güvenliğin, tedbirlerin alınması için tek yol olarak eylem yapmayı gördük. Üniversitelerin amacı öğrencilere güvenli bir gelecek sunmaktır ama bizler daha üniversiteye geldiğimiz ilk haftadan vahşice öldürülüyoruz. Rojin Kabaiş’in vahşice katledilmesinin en büyük sebebi üniversite yönetimidir. Bizler YYÜ öğrencileri olarak susmama, beraber olma kararı aldık. Eğer bugün Rojin için konuşmazsak yarın biz de vahşice katledilip “intihar etti” damgasını yiyebiliriz.

Hazırladığımız eylem bildirisinde, öğrenci arkadaşlarımızın kampüsün yemekhanesinin önünde buluşmaya çağırdık. Bu bildiriyi üniversite geneline yaymak için kulüp-topluluklardan yardım istedik. Bazı topluluklar bu eylemin politik olduğunu, katılım sağlayamayacaklarını açıkladılar. Kulüp- topluluklar öğrencilerin bir ve beraberlik içinde bulunacağı dayanışma yeridir. Maalesef bazı topluluklar bunun bilincinde değil. Biz eylem bildirisini gerek topluluklar aracılığıyla gerekse bizzat haberlendirerek yaymaya çalıştık. Eylem günü birçok üniversiteli öğrenci arkadaşlarımızın katılımıyla bir ve beraberlik içerisinde Rojin arkadaşımız için haykırdık. Polislerin engellerine rağmen yürüyüş ve oturma eylemi yaptık. Bizler YYÜ öğrencileri olarak o gün anladık ki biz birlik olduğumuz zaman kimse bizim karşımızda duramayacak. Birliğin, dayanışmanın olduğu yerde sınırsız bir güç ortaya çıkar. Bizler Rojinin sıra arkadaşlarıyız. Susmadık. Susmayacağız. Birlik ve beraberlik içerisinde kardeşimizin hakkını sonuna kadar arayacağız. Rojin gencecik yaşında toprağın altında değil bizim yanımızda olmalıydı.

SUÇLULAR CEZASINI ÇEKMELİ

Ülkemizde gerçekleşen kadın, çocuk cinayetlerinin haberleri 18 ve 19 gün sonra çıkıyor. Bu durum asla tesadüf değil. Kadınlarımız, çocuklarımız vahşice katlediliyor ve 18-19 gün boyunca bulunamıyor. Bulunduklarında da canlı çıkmıyorlar. Katillerin yeni yöntemi olan göle, dereye atmak otopside zorluk çıkarmak için yapılıyor. Bu sayede güzel kadınlarımızın, çocuklarımızın bedenleri tanınmayacak hale geliyor. Bir kadının yaşamına son vermek bu kadar kolay olmamalı. Kirli ellerinizi kadınlarımızın üzerinden çekin.

Son günlerde Rojinin telefonunun Google geçmişinde “otopsi nasıl yapılır?​”, “cennete nasıl gidilir?​”, “ölen kişinin hesabındaki paraya ne olur?​” gibi aramalar bulunduğu iddia edildi. Cenneti düşünen biri intihar etmez. Bu haberler Rojin Kabaiş’e intihar süsü vermek ve bu olayında üstünü kapatmak için yapılan bir girişimdir. Gündemin değişmesini, üniversitenin adına leke gelmemesini istiyorlar. Bizler bu yalan haberlere inanacak kadar aptal değiliz. Biz YYÜ öğrencilerinin sıra arkadaşımız Rojin Kabaiş’e yapılanları bilmeye hakkı var. Gerçekleri bizden saklayamayacaklar. Rojin Kabaiş’e ne olduğunu herkese açıklamalılar. Suçlular cezasını çekmeli.

UNUTMAYACAĞIZ, UNUTTURMAYACAĞIZ!

Alınmayan önlemler, tedbirsizlikler nedeniyle hayatta büyük umutları olan, yaşama sevinciyle dolu, 21 yaşındaki gencecik kız kardeşimiz Rojin aramızdan ayrıldı. Biz YYÜ öğrencileri olarak yönetime, rektörlüğe, bu vahşeti kardeşimize yaşatan herkese öfkeliyiz. Rojin’i unutmayacağız. Narin’i unutmayacağız. İkbal’i unutmayacağız. Gülistan’ı unutmayacağız. Ayşenur’u unutmayacağız. Sıla bebek, Pınar gibi vahşice öldürülen kadınlarımızı, çocuklarımızı unutmayacağız. Unutturmayacağız!

 Kollarını açıp güvenerek semaya özgürce haykırmalı her kadın

“Bir kelebeğin bir güne sığdırdığını, Sığdıracağım bende şu koca ömrüme” diye.

 Bağırıp, haykırmalı her kadın

Sesi uçup da enginlere karışmalı

 Gömmeli sessizliğini toprağın hırçın okyanusuna

 Sonrasında ağlamalı gökyüzü insanlığın haline

Utandırıp, başlarını öne eğdirmeli

Ve eklemeli,

 “Bir kelebeğin bir güne sığdırdığını,

Sığdırtmadınız şu güzel kadınların koca ömrüne.”