Sosyalizme adanmış bir yaşam: İvan Vasilyeviç Babuşkin

Timur AYBEK

İstanbul

İvan Vasilyeviç Babuşkin, 1873’te Vologda’ya bağlı bir köyde doğdu. 1887-1891 arasında metal işçiliği yapan Babuşkin, dönemin Marksist işçi çevreleriyle tanıştı. 1898 yılına kadar çeşitli devrimci çalışmalarda bulunan Babuşkin, Lenin’in ifadesiyle, İskra’nın en çalışkan muhabiri ve ateşli destekçisiydi. 1900-1901 yıllarında pek çok işçi havzasında çalışma yürüten Babuşkin, bu dönemde pek çok kez tutuklandı. 1902 yılında cezaevinden kaçarak, İngilizce bilmemesine rağmen Londra’ya giderek İskra’da redaksiyon görevini sürdürdü. Ekim 1902’de Rusya’ya geri döndüğünde Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi’nin (RSDİP) Petrograd komitesine girdi. Burada ekonomistler ve polis memuru Zubatov’un önderliğindeki devlet güdümlü sendikalara karşı büyük mücadeleler verdi. Lenin, Babuşkin’in RSDİP için önemini ve işçi sınıfını devrim hedefinden uzaklaştırmak isteyen düşüncelere karşı verdiği ideolojik mücadeleyi şu sözlerle anlatmıştır: “Babuşkin, devrimden 10 yıl önce, işçilerin Sosyal Demokrat Parti’sini yaratmaya başlayan işçi sınıfının savaşçılarından biridir. Böylesi savaşçıların, proleter kitleler arasındaki yorulmaz, kahramanca, sebatlı çalışması olmasaydı, RSDİP bırakın 10 yılı, 10 ay yaşayamazdı.”[1]

Babuşkin, 1903 yılında tekrar tutuklanarak Doğu Sibirya’ya sürgüne gönderildi. 1905’teki genel af ile birlikte serbest kaldı. Serbest kaldıktan sonra Irkutsk ve Çita parti komitelerine seçildi. 22 Kasım’da 1905 yılında Trans-Sibirya Demiryolu işçilerinin önderliğinde, tarihteki ilk Sovyet cumhuriyeti olan Çita Cumhuriyeti’nin liderlerinden biriydi. Beş yoldaşıyla beraber aldıkları silahları Çita’dan Irkutsk’taki silahlıçar ayaklanmaya taşırlarken, çarın sadık bir generali olan Paul von Rennenkampf’a bağlı askerler tarafından yakalanarak 18 Ocak 1906 günü diğerleriyle beraber yargısız bir biçimde kurşuna dizildi.

SER VERİP SIR VERMEDİLER

Devrime olan inançlarını o anda bile kaybetmeyen yoldaşlar, kendilerinin ve arkadaşlarının kimlik bilgilerini vermemişler ve “kimliği belirsiz teröristler” olarak kayıtlara geçmişlerdi. 1905 Devrimi’nin en önemli isimlerinden biri olan Babuşkin’in kurşuna dizildiği, ancak 4 yıl sonra 1910’da açığa çıkarıldı. Geriye kalan beş yoldaşının adını Bolşevik Parti bile bilmiyordu. Onlar da görevlerini yerine getiren militan komünistler olarak anıldılar. Ölümü açığa çıktıktan sonra mezarı başında konuşma yapan Lenin, Babuşkin’i şöyle anlatmıştır: “Babuşkin, çarcı uşağın hayvanca vahşiliğine kurban düştü. Ama o, ölürken hayatını adadığı davanın ölmeyeceğini, bu davanın onlarca, yüz binlerce, milyonlarca kişi tarafından sürdürüleceğini, işçi sınıfından gelmiş başka yoldaşlarının aynı dava için öleceklerini, onların muzaffer olana dek savaşacaklarını biliyordu.” [1]

Babuşkin’in uğruna mücadele ettiği davada yitirdiklerimiz elbette ki oldu. Ama bugün, onların hayatlarını adadıkları davada milyonlarca kişi mücadele etmeye devam ediyor.

KAYNAKÇA:

[1] Raboçeya Gazeta, Sayı 2, 31 Aralık 1910