Evrensel gazetesinde yazıyor olmak…

vrensel gazetesinde yazı yazmak ve okumak ezilen hakların, yok sayılan, görmezden gelinen halkların haklı taleplerine destek olmak demektir! Dikkat edin, bundan aylar önce “Be zıman jiyan nabe”
(Dilsiz yaşam olmaz) diye birinci sayfadan başlık atan tek gazetedir Evrensel gazetesi.
-Evrensel gazetesinde yazmak, Evrensel gazetesini okumak Alevilerin talep ve isteklerine ortak olmak demektir. AKP Hükümetinin “Alevi Çalıştayı” olarak isimlendirdiği boş söylemleri sorgulayan ve birinci sayfadan “İki Elimiz Yakanızda” başlığı ile Alevilere tercüman olan önemi gazetelerden birisidir Evrensel gazetesi.
Evrensel gazetesinde yazmak, Evrensel gazetesini okumak, işçinin, köylünün, emekçinin hak arama mücadelesinde onlarla birlikte olmak demektir. Kocaeli ve Gebze’de fabrikalarda iş bırakan emekçilerle birlikte olmak demektir. Denizli’de iplik fabrikalarında işverenler tarafından yapılan zorbalıklara, işçiler ile birlikte karşı koymak demektir.
2007’nin sonlarında Evrensel gazetesinde ilk yazmaya başladığımda tarihe iz bırakan Türk Telekom Grevi yeni başlamıştı. Bir mizah sayfası olan GÖZLEME sayfasından Kara-Katür Yazılar, Balıkgiller ve taBELA Yazılar ile selamlamıştım grevci işçileri.
İşte bu gün Aydın Çubukçu ağabeyimizin “İşçi-emekçi gazetesi olmak, sadece gündelik hayatta çok yalın olarak görünen sınıf ilişkilerini yansıtmak değildir. Politika, bilim, kültür ve sanat alanlarındaki tüm gelişmelere iki ana sınıfın çelişkisi gerçeği üzerinden yaklaşmak demektir” yazısını okurken Evrensel gazetesinin geçmişten günümüze ne kadar önemli bir işlevi olduğunu daha iyi anlıyoruz.
-Evrensel gazetesine ilk gönderdiğim yazı “Alo Uçak Kaçırdım” başlıklı bir yazıydı. O sıralar neredeyse canlı yayında bile uçak kaçırılıyordu! Hatta kimi aileler çocukları eve geç kaldığında “Bizim oğlan uçak mı kaçırdı yoksa hiç bu kadar geç kalmazdı” diye iç geçirir olmuştu!
-Gözleme sayfasının Editörü sevgili kardeşim Mehmet Öner “Ağabey yazın çok uzun 2’ye bölüp öyle yayınlıyorum” dediğinde tüm eş dost ve arkadaşlar duymuştu bile Evrensel gazetesinde yazmaya başladığımı:
- Gözün aydın birader kaptın köşeyi! Artık dönmeden bırakmazsın!
-Günün birinde yazar olacağını biliyordum arkadaş! Hatırlıyor musun İlkokuldayken de konuşanları tahtaya sen yazardın! O zaman da yazın güzeldi!
Haftada 2 gün “taBELA YAZILAR” başlığı altında kısa cümlelerden oluşan komik ya da komik olmaya çalışan yazılar gönderiyordum:
-Türk filmlerine “Yerli Film” diyorsak yabancı filmlere “Yersiz Film mi diyeceğiz?
- Ne-o-liberalizim, ne bu liberalizim, en iyisi Sosyalizm...
-Yurtta Susurluk Dünyada Irak!
-Ferman padişahınsa fermuar bizimdir!
-Bir keresinde Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi kantininde 2 öğrenci oturmuş Evrensel gazetesi okuyordu. Bana yakin oldukları için taBELA Yazılar’ı okuduğunu görüyordum! Yazı aynen şöyleydi:
-Gençliğimi kaybettim! YÖK Pahasına!
-Bir ara öğrenci arkadaşlardan birisi ötekine “Bu adam manyak ya!” demişti! Daha fazla ileri gitmelerini önlemek için atmıştım kendimi ortaya:
-O manyak benim!
-Yazılarımdan dolayı yeni tanıştığım bir arkadaşım tahsil durumu mu merak edip soruyordu:
-Hocam nereyi bitirdiniz?
-Kuşkusuz klasik bir cevap verip çıkabilirdim işin içerisinden ama öyle yapmamıştım:
-Kendimi!
-Yaklaşık 5 senedir aralıksız ve düzenli olarak yazdığım “Aksi Yazılar” köşesinde bundan böyle olmayacağım. Bu süre içerisinde bırakın her hangi bir yazının tamamına bir tek cümlesine dahi müdahale etmeyen arkadaşlarıma,  başta İhsan Çaralan ağabey olmak üzere Fatih Polat’a, Çağdaş Güberbüyük’e, Devrim Büyükacaroğlu’na, Suzan Demir’e, bana “Sayfa komşum” diye hitap eden ve ayni sayfayı paylaşmaktan onur duyduğum Sennur Sezer ve Yücel Sarpdere Hocama, şimdi gazetede olmayan ama ilk yazmaya başladığımda desteğini esirgemeyen Mehmet Öner’e, Ankara Temsilcimiz Sultan Özer’e, kısaca Evrensel okuyucularına ve Evrensel emekçilerine teşekkürlerimi iletiyorum. Hayat soluksuz olmaz. Hayata soluk olmak için Evrensel okumaya devam…