Adalet nöbeti, Roboskî...

Haber, güncel ve ilginç bir olayın olduğunca nesnel ve gerçeğe uygun bir biçimde sunulmasıdır. Haber metninde her türlü taraflı değerlendirmelerden ve söz oyunlarından uzak durulur. Metin kısa, haber dili de yalındır. Haberde  5N 1K kuralına uyulmalıdır: Yani Kim? Ne, Ne zaman? Nerede? Nasıl? Neden? Fotoğraf, haberin gerçekliğini yansıtan önemli bir unsur olarak kullanılır. Buraya kadar Gazeteciliğin basit kurallarını alıntıladım.
Tarih 28 Haziran 2012. DTK (Demokratik Toplum Kongresi) Katliamın üzerinden 6 ay geçmesine rağmen henüz faillerin bulunamamasına tepki amacıyla Roboskî’de ‘adalet nöbeti’ eylemi gerçekleştirdi. Eylem için Uludere’ye gelen konvoyları köye almamak için çabalayan askerler, kitleye müdahale de bulundu.
Roboskî’de akşamdan, sabaha kadar devam eden ‘adalet nöbeti’ eylemi gerçekleştirildi. Konuyu başta Evrensel olmak üzere muhalif basın sayfalarına taşıdı. Sizler bu haberleri ve gerçekleri izliyorsunuz. Niyetim upuzun bu haberleri yeniden paylaşmak değil. Yalnızca bulunduğumuz yer ve noktayı göstermek.
Yaygın/büyük basın ise yine doğal olanı(!) yaptı ve “adalet nöbeti-Roboskî’yi” görmedi. Peki gerçek nerede? Zaten katliamı da 12 saat sonra görerek bir basın başarısı göstermişti. Yıllar önce de Tuzla Tersanelerinde işlenen işçi cinayetlerini de bir türlü görmeyip, ölen işçi sayısı 100’ü bulunca birden manşetlere taşıyarak gazetecilik örneği vermişlerdi. Tarihe giderek yaygın/büyük (!) basının tutumunu deşecek olursak kara mizahla dolu olduğunu görürüz. Gazeteciliğin temel kuralları sermayenin çıkarlarıyla orantılı olarak gündem değiştirmenin aracı olarak  kullanılır durumda.
Bu hafta Evrensel Diyarbakır bürosundan Faruk Ayyıldız arkadaşımızın fotoğraflarını paylaşmak ve haber fotoğrafçılığından örnekler vermek istedim. Tek tek fotoğraflara baktığınızda katliamın 6. ayında gelinen noktayı göreceksiniz. adalet ve hukukun olmadığı yerde direnişin meşruluğu kendini nasıl gösteriyor. Bunu fotoğrafla anlatmak ve yıllar sonra bu fotoğraflarla bu günü sorgulamak. İşte haber fotoğrafçılığının en zor yanı bu. Roboskî’den gelen fotoğrafları gördüğümde bu sorular zihnimde canlandı ve bu hafta Kadraj köşesinin konusu oldu. Fotoğraf gerçeğin aynası olarak zihinlerimizde asılı duruyor, fotoğrafçılar bu aynayı bize tutuyor aynaya bakalım ve sorgulayalım. Bu sorgulamayı bize yaptıran Faruk Ayyıldız’a sağol demek istiyorum. Bu fotoğrafları yaratan adaletsiz düzen ortadan kalkıncaya kadar bizler tanıklık etmenin ve bunların paylaşılmasına devam edeceğiz...

uzanır. Ama o pencere açılmış bir kez, kapanmaz.
Mesele o gerçeği göstermekte. Anaların gözlerinde adaletin sancısı...

müdahalenin
olduğu sırada
İl Jandarma Komutanı ‘Adalete güvenin’, ‘
Devletinize güvenin’, ‘Acınız acımızdır...’ Sormak lazım;
ey komutan
senin hiç çocuğun öldürüldü mü?
Daha kaç gün,
ay, yıl geçmeli? 

Fotoğraflar: Faruk Ayyıldız